Faces is vooraal een heel erg gevarieerde cd geworden. Het gehele album is duidelijk heel speels en spontaan ontstaan en is met heel veel plezier ingespeeld. Dat Chris een excellent heavy metal gitarist is, weten we uiteraard al jaren maar dat hij ook nog een behoorlijke strot heeft, is wel verrassend. Zijn stemgeluid heeft zelf soms wat weg van klasbak Jon Oliva zelf! Het album heeft voor iedereen wel wat in petto: het hitgevoelige titelnummer (echte heavy metal!), het tekstueel erg venijnige en grappige Pisses me off, een mooie ballade zoals het 70s aandoende Remember, het prachtige emotionele Savatage-achtige Never (kippenvel!) of het door blues en folk benvloede Music man en Bag O Bones. Er staat zelf maar n (bijna) instrumentaal nummer op dit lange album en dat is het Blackmore-achtige Preludio. Dat ik deze meest opvallende tracks bespreek wil echter niet zeggen dat het overige materiaal minderwaardig is.
Dit kwalitatieve en enorm charmerende Faces is hopelijk zowel voor de stergitarist als voor het kleine Griekse Black Lotus Records een stap naar een groter publiek. Elke Savatage fan moet dit album zeker aanschaffen! En voor diegene die nog twijfelen: het bonusalbum bevat ook alleen maar nieuw materiaal waarbij Chris politieke mening ook naar voor komt. Nu is het wachten op het komende Jon Oliva soloproject en ik hoop dat volgend jaar de heren Paul ONeill, Jon Oliva, Chris Caffery, Jeff Plate, Johnny Lee Middleton, Jeff Plate, Al Pitrelli en topzanger Zak Stevens (Circle II Circle mag van mij ontbonden worden) volgend jaar eens terug aan tafel gaan zitten, om een nieuw prachtig Savatage album uit de mouw te schudden dat ervoor zorgt dat Savatage in een klap terug de beste heavy metal band van de wereld wordt!
Tracklist:
1. Alas
2. Faces
3. Fade into the X
4. Pisses me off
5. Remember
6. The fall
7. Music man
8. Life, crazy life!!!
9. The mold
10. Bag o bones
11. Evil is as evil does
12. Never
13. So far today
14. Jealousy
15. Preludio
16. Abandoned
