De vergelijking tussen de Finnen en de Aussies houdt daarbij echter wel op, want de verschillen zijn talrijk. Doom Saloon verkeert in een geheel eigen divisie. Over het algemeen ligt het tempo vrij hoog voor een doomplaat, al kennen een aantal nummers ook de nodige trage, bezwerende passages. Qua riffs ligt de band meer in het straatje van Vitus dan Sabbath, en hebben ook stonerbands als Kyuss en zo'n beetje alles wat daarna kwam hun stempel achtergelaten.
Op vocaal gebied is deze plaat ook vrij veelzijdig. Zanger Brad Nicholson kent drie standen: ruige schuurpapierzang die wel wat aan Lee Dorrian doet denken, een veile grunt en goede zuivere zang, hier en daar verrijkt met licht psychedelische effecten.
Allemaal uitstekende kwaliteiten, maar wat Pod People bovenal zo vet maakt: deze band is gewoon HEAVY as FUCK.
Enkele noemenswaardige nummers: Roadblock, met z'n beklemmende sfeer en loodzware riffs. Hoovin' vertoont wat meer stoner-trekjes, met een interessante afwisseling tussen ruige vocalen en spaced-out zuivere zang. Het is tevens het meest pakkende nummer van het album. Een nummer dat ongeveer in hetzelfde straatje ligt is Look Beneath, een vrij snelle stoner-achtige track met een lekkere swingende rock 'n roll drive. Subterranean is het grote 'opus' van Doom Saloon, met een complexe, uitgestrekte structuur en een speelduur van over de tien minuten. Weliswaar voor doom-begrippen niet bijzonder lang, maar Pod People houdt het over het algemeen wat korter. Waardoor gebruik van de repeatknop extra verleidelijk is. En verleidelijk is het. Beetje doomliefhebber? Kopen die handel.
Tracklist:
1. Filling the Void
2. The Missed
3. Roadblock
4. Hoovin'
5. Subterranean
6. Look Beneath
7. Ascend to Glamstonia
8. Testing the Waters
9. King Tide
10. Non Prophet