Natuurlijk hoopte ik dat Danzig met zijn achtste solowerk zich terug ging revancheren en mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Deze verwachtingen worden niet echt volledig ingelost: de plaat klinkt gelukkig terug meer metal, Prong gitarist Tommy Victor schreef een aantal leuke riffs en de heel aparte stem van Danzig draagt het geheel weer. De elf composities zijn een stuk beter dan op zijn vorig solowerkje maar echte klassiekers zitten er jammer genoeg zeker niet tussen. Ik heb steeds het vervelende gevoel dit heb ik al eens gehoord op een andere Danzig-cd. Wat overblijft is een typisch Danzig album dat wel onderhoudend is maar verre van speciaal. Nummers als Skincarver, 1000 devils reign en When we were dead schieten er net nog een beetje uit.
The king heeft dus terug een stap gezet in de goede richting maar het niveau en de sfeer van album 1, 2, 3 en 6 worden bijlange niet gehaald. Dit album is dan ook alleen aan te raden aan echte fans van deze dwerg en wie benieuwd is naar muziek van dit personage kan beter zijn geld steken in oude Danzig cds die ik wel aan iedereen met een warm en duister hard kan aanraden. De productie is trouwens weeral matig maar het artwork is weer fijn, vooral de stoere poserfotos van Glenn zijn weer geweldig en de decadente fotos van siliconenhoeren dragen bij tot de geschifte wereld van Glenn Danzig. Nu hoop ik dat Danzig 9, negen is namelijk het enige satanistische getal dat er is, wel speciaal en duister zal zijn. Overigens heeft hij aangekondigd dat de lopende Danzig tour de laatste ooit is, dus grijp je kans, want het zal zeker een aparte ervaring zijn! Maar Circle of snakes is een tegenvaller.
Tracklist:
1. Wotans procession
2. Skincarver
3. Circle of snakes
4. 1000 devil reign
5. Skull forest
6. Hellmask
7. When we were dead
8. Night, BeSodom
9. My darkness
10. Netherbound
11. Black angel, white angel
