In 2002 wist de Noorse progressieve neoklassieke metalformatie Winds vriend en vijand te verrassen met het uitstekende, sfeervolle en intrigerende debuutalbum Reflections of the I. Twee jaar later moet The Imaginary Direction of Time de hoog opgelopen verwachtingen gaan inlossen. Evenals zijn voorganger is het geen makkelijk album geworden, maar wie zich de tijd en moeite neemt deze muziek te verkennen, zal merken dat deze cd heel wat geheimen heeft die zich niet bij de eerste luisterbeurten blootgeven.

De muziek op dit album ligt eigenlijk in het verlengde van Reflections of the I, hoewel er ditmaal wat meer gezongen wordt. Dit heeft als gevolg dat de muziek iets minder abstract is geworden dan het debuut. De zangpartijen van Lars Eric Si zijn echter uitstekend. Hij heeft een emotionele, warme stem die je maar zelden tegenkomt bij metalbands, dus het meer songgerichte karakter van dit album is zeker geen negatieve ontwikkeling te noemen.

Opener What is Beauty is een nummer van ongekende schoonheid. De schitterende, treurige vioolpartijen in combinatie met afwisselende zang (overwegend melancholisch, maar in het middengedeelte enkele krachtige screams) en het soepele gitaarwerk maken dit tot een absolute parel. Ook op tekstueel gebied bewandelt deze band nog steeds afwijkende paden. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het nummer Theory of Relativity, waarin je als luisteraar in de schoenen van Einstein wordt geplaatst: �Existing through infinity and space, Where fate is concealed and matter released, The deepest secrets of my world, I open my arms and welcome their demise�. Samen met de opener is dit het mooiste nummer van het album.

Het doet deugd om anno 2004 nog een band te horen die zich volledig weet te onderscheiden van de massa, zonder daarbij gekunsteld of chaotisch te klinken. Integendeel, de muziek op The Imaginary Direction of Time klinkt, ondanks het vrij complexe karakter, als een natuurlijk en volkomen logisch proces. Met een Arcturus-lid, een van de meest prominente extreme metaldrummers van dit moment en een klassieke pianist in de gelederen is dat dan ook niet zo verwonderlijk. De mensen die het debuut de moeite waard vonden, kunnen blindelings toehappen.

Tracklist:
1. What Is Beauty?
2. Sounds Like Desolation
3. Theory of Relativity
4. Visions of Perfection
5. The Fireworks of Genesis
6. Under The Stars
7. A Moment For Reflection
8. Time Without End
9. The Final End
10. Beyond Fate
11. Silence In Despair
12. Infinity