Het duurde echter even voordat ik deze plaat goed ging waarderen. Tijdens de eerste paar luisterbeurten vond ik het weliswaar een redelijk album, maar ik was niet cht onder de indruk. Een paar luisterervaringen later kan ik gelukkig zeggen dat Falling Into the Crimson Vortex wel degelijk van bovengemiddelde kwaliteit is. De sound van Vortice Cremisi is weliswaar niet zo origineel en valt dan ook niet echt op, maar kwalitatief steken deze nummers erg goed in elkaar en blijven ze dankzij de catchy zanglijnen en aantrekkelijke refreinen vrij lang hangen.
Opener Mr Delta Plane is meteen een van de sterkste nummers van het album. Een uitstekende eerste kennismaking met de band, en de track in kwestie verscheen een tijdje geleden ook al op een split single met Sidewinder. No Welfare springt er ook boven uit en vormt een uitstekende presentatie van het wat epische stemgeluid van zanger Giovanni Cifaldi. March Waves, Corrosion by Natural Elements is een lekkere uptempo instrumentale rocker die de voet wel aan het meetappen krijgt.
Het album kent flink wat memorabele songs en slechts een enkele (bijna) misser, in de vorm van Wrarrl, The Limbo's Dimension, een interessante poging tot een geestverruimende spaced-out jam, die echter helaas wat te wensen overlaat. Nummers als Last Moment en Demands kennen wat zwakke momenten, waardoor de tweede helft van het album iets aan kracht inboet ten opzichte van het zeer sterke eerste deel. Niettemin een fraaie stonerplaat die gehoord mag worden.
Tracklist:
1. Mr Delta Plane
2. No Welfare
3. March Waves, Corrosion by Natural Elements
4. Real Men
5. Wrarrl, The Limbo's Dimension
6. Last Moments
7. Demands
8. Good Action
9. Crimson Vortex
