In Spanje zullen voorlopig de nodige siesta�s verstoord gaan worden vrees ik. Dat is allemaal te wijten aan dit Vidres a la Sang, die met dit zeer behoorlijke gelijknamige debuutalbum de nodige dikke Spanjaarden uit hun hangmat zal knuppelen. De heren noemen zelf Immortal, Morbid Angel en Iron Maiden als hun inspiratiebronnen, waarvan voornamelijk Morbid Angel de nodige sporen in de sound van deze band heeft achtergelaten. De bij tijd en wijle vrij koele riffs verraden de lichte black metalinvloeden, hoewel Vidres a la Sang verder weinig met een band als Immortal van doen heeft.

De zes nummers op dit album zijn vrij lang (rond de zes minuten) en zijn goed uitgewerkt. De riffs doen zoals gezegd het meest black metal-achtig aan, maar door de brute grunts van frontman Marcos en het agressieve drumwerk liggen de death metal-invloeden er dikker bovenop. Er wordt echter ook hier en daar gas teruggehouden, waardoor het geheel wat afwisselender wordt. Die groovende midtempo-passages bevallen mij persoonlijk nog het best, aangezien de band hier lekker lomp overkomt. Goed voorbeeld hierbij is het tweede nummer Un Dia Qualsevol (de teksten worden overigens allemaal in het Catalaans naar buiten geboerd, maar dat valt eigenlijk nauwelijks op), dat een heerlijk militant begin heeft. Alsof er een voltallige panzerkolonie langzaam over je heen walst, zo�n gevoel roept die passage op.

De band ziet zichzelf als een extreem muziekproject zonder duidelijk doel om een labeltje opgeplakt te krijgen, maar ook niet met de bedoeling innovatief te zijn en met die omschrijving kan ik heel goed leven. Liefhebbers van lompe death metal met een snufje black metal (die niet om al te veel originaliteit zullen malen) zullen zich hier dan ook wel de nodige uurtjes mee weten te vermaken.

Tracklist:
1. El Mes Dur Siempre Guanya
2. Un Dia Qualsevol
3. La Terra I Tu
4. El Nostre Silenci
5. La Nostra Estirp
6. De Sobte El Foc