De eerste track kan je wel als intro zien, want het bestaat voornamelijk uit doedelzakkengeluid. Het geluid wat die dingen maken zal echter niet iedereen mooi vinden. Ik ben er in ieder geval niet weg van. Maar het zet wel de sfeer voor de rest van het album. Pas bij track 2, Celtica (Voice of Morrigan), komen de gitaarriffs aan bod. Redelijk zware riffs ondersteunen een mooie fluitmelodie, wat in een redelijk hoog tempo gespeeld wordt. Dan komt de mooie stem van Karen Gilligan er nog eens bij, en is het feest compleet. The Fianna is een rustig nummer, wat begint met acoustische gitaren en rustige zang, en ook hier zorgt de fluit voor een prachtige melodie. Dezelfde melodie is goed terug te horen zodra de elektrische gitaren erbij komen, maar echt hard wordt het nummer niet. Het is gewoon een mooie ballad. Ook A Druids Passing is erg rustig, en hierin weet de band een historische sfeer te creren.
Is Fuair an Chro en Cattle Raid of Cooley bevatten eindelijk weer lekkere gitaren, maar toch steeds weer is het die fluit de echte melodie verzorgt. Wie op gitaarsolos rekent is enigzins aan het verkeerde adres, want de band speelt de solos op andere instrumenten. Dit houdt echter niet in dat het niet goed klinkt. Titeltrack The Middle Kingdom is een van de weinige nummers waarop bandleider Keith Fay ook zelf zingt, maar het betreft hier dan enigzins blackmetal achtige vocalen. Dit alles ondersteund door zware gitaarriffs, met af en toe passages gespeeld op de fluit (en andere instrumenten).
r s do bheatha bhaile is song 8. Het is voor mij een raadsel wat het betekend, of waar het over gaat, want dat versta ik dus echt niet, maar het is een lekker uptempo nummer, waarop Keith weer zingt. Dit keer echter met normale stem. Maar waar hij over zingt, geen idee... Wat rustige momenten in het nummer zorgen voor het evenwicht, en daarin klinken de keyboards behoorlijk door. Met die keyboards opent ook Unstabled (Steeds of Macha), waarna in een hoog tempo de zware riffs om je oren vliegen. Echter, halfverwege het nummer slaat het ineens om naar een ander tempo, en een totaal andere melodie. Door alweer die fluit klinkt het ineens veel blijer dan in het begin. Echter, als de zang er weer bij komt klinkt het geheel toch lekker dreigend eigenlijk. Afsluiter is het instrumentale nummer The Butterfly, een track die ook weer rustig begint en dan steeds harder opbouwt.
Al met al is dit zeker geen slecht album. Wie eens wat anders wil dan de standaard metal met alleen gitaren en keyboards moet zeker eens naar Cruachan gaan luisteren.
De tracklisting:
1. A Celtic Mourning
2. Celtica (Voice of Morrigan)
3. The Fianna
4. A Druids Passing
5. Is Fuair an Chro
6. Cattle Raid of Cooley
7. The Middle Kingdom
8. r s do bheatha bhaile
9. Unstabled (Steeds of Macha)
10. The Butterfly
