Uiteraard is er qua muziekstijl helemaal niets veranderd; de nieuwe nummers zijn weeral typisch old school Swedisch Death Metal. De productie was weeral in handen van Mieszko van Nasum en Dan Swno, dus daar is ook niets aan op te merken. Het album bevat weeral een paar handenvol Zweedse stofzuiger-achtige riffs en de nummers zijn weer erg professioneel in elkaar gestoken. Luister maar eens naar No divine rapture, Nailed forever en Devour Digest Defecate en dan weet je dat dit door professionals is in elkaar gebokst. Rogga schrijft wel oude Zweedse death metal nummers aan de lopende band (hij heeft inmiddels al een tweede Ribspreader cd bij elkaar gepend) maar zolang het kwalitatief hoogstaand blijft, heb ik er geen problemen mee, integendeel. Het enige verschil met het ouder werk van Paganizer is dat het nu wat venijniger klinkt en dat de sfeer wat meer duister is.
Iedereen die nog geld over heeft na aanschaf van de nieuwe Dismember, Hypocrisy, Grave, Unleashed, Ribspreader en het binnenkort verschijnende tweede Bloodbath luik, zou ik vooral de laatste twee Paganizer albums aanraden. Ik hoop alleen dat Rogga eens wat meer herkenning krijgt want wat hij de laatste jaren zowel kwalitatief als kwantitatief aflevert is erg imposant. Kortom, No Divine Rapture is totaal niets nieuws onder de zon, maar wel weer erg lekker. Maar het hoge niveau van de voorganger wordt nt niet gehaald. Vorig jaar kwamen de beste death metal platen nog uit Amerika maar 2004 zal de metalencyclopedie ingaan als de comeback van ouderwetse en heerlijke Zweedse rauwe death metal. Death Metal Victory zou Johnny van Unleashed schreeuwen.
Tracklist:
1. No divine rapture
2. On your knees
3. Nailed forever
4. Brutally torn sanity
5. Devour digest defecate
6. Abscess in black
7. The plague that hunts
8. Way of the rotting
9. Ingen Utvg
