Het album begint met Against war dat zo uit de pen van Onkel Tom Angelripper had kunnen komen; kortom een lekker Duits thrash liedje! Het navolgende titelnummer had op een oud Arch Enemy album kunnen staan: een lekker refrein, goede solos en lekkere riffs. De resterende nummers van het album zitten goed in elkaar en de band doet erg zijn best om het geheel zo afwisselend (heavy metal, deathmetal en oude thrash, rustige passages,..) mogelijk te houden. Het instrumentale thrash nummer Kaldemonium dat in het middel van het album staat weet zelfs te boeien en dat is iets wat me niet vaak gebeurt.
Al bij al is dit een lekker album waarbij je duidelijk merkt van wie deze Italianen allemaal gestolen hebben maar dat geeft niet zolang je het met liefde en respectvol doet. De productie is goed, muzikaal zit alles snor en het artwork is erg sober en het album duurt lang genoeg. Een album dat wellicht totaal niet buiten de landgrenzen zal verkopen maar als het een Zweedse band was geweest, was dit waarschijnlijk een nieuwe kleine hype. Een album dat eigenlijk totaal niet speciaal is maar dat me dus erg charmeert.
Tracklist:
1. Intro
2. Against war
3. Minds prison
4. Psycho killer
5. Skeleton
6. Kaldemonium
7. Without face
8. Prelude
9. Paradise lost
10. Coma
11. Poisonous