Pitfest
Enquête

De organisatie van Graspop heeft recent een lading namen bevestigd voor de editie van 2025. Daar zitten 39 acts bij die nog niet eerder op het festival stonden. Naar welke van de nieuwelingen kijk je het meest uit?

Alien Ant Farm
Cattle Decapitation
Charlotte Wessels
Currents
Deafheaven
Falling In Reverse
Filter
Fit For An Autopsy
Flogging Molly
Halocene
Hardy
Jerry Cantrell
Julie Christmas
Kim Dracula
Kittie
Mass Hysteria
Peyton Parrish
Psychonaut
Rise Of The Northstar
Signs Of The Swarm
SiM
Spectral Wound
Thrice
Till Lindemann
een andere act die er voor het eerst staat

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 12-01-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Bruce Kulick (Kiss) - 71
  • Fernando Mon (Avalanch) - 48
  • Giovani Gomes (Tuatha De Danann) - 45
  • Ivan Vasic (Alogia) - 44
  • Olof Mörck (Amaranthe) - 43
  • Paz Lenchantin (A Perfect Circle) - 51
  • Raphael Saini (Chaoswave) - 42
  • Rick Skatore (24-7 Spyz) - 66

Vandaag overleden:
  • Pat DiNizio (The Smithereens) - 2017
Review

Lucy Kruger & The Lost Boys - A Human Home
Jaar van release: 2024
Label: Unique Records

 -

Wat een verrassing was het optreden van Lucy Kruger & The Lost Boys, afgelopen april tijdens het Roadburn-festival! In het allerkleinste zaaltje - de Hall Of Fame - weet de van oorsprong Zuid-Afrikaanse, maar tegenwoordig in Berlijn woonachtige zangeres en componiste Lucy Kruger de zaal met haar expressieve podiumpresentatie. om haar vingers te winden. De prachtige, zwaarmoedige en dromerige composities maken diepe indruk. De pure, emotionele muziek doet met name in de rustigere, akoestische momenten regelmatig denken aan de heerlijke, mijmerende droefneuzenmuziek van A.A. Williams. Geen wonder dus dat ik bovengemiddeld geïnteresseerd ben in de release van het nieuwe album A Human Home.

Verwacht geen luidruchtige gitaren of zelfs verre referenties naar metal. Deze sombere, melancholische songwritermuziek valt overduidelijk in het muzikale thema van het festival: 'redefining heaviness'. Wie van mening is dat alleen de Motörhead-slogan 'Everything louder than everyone else' van toepassing is op zware muziek, zal van een koude kermis thuiskomen. Dergelijke lieden verwijs ik door naar de talloze andere recensies die op dit webzine te vinden zijn. Desondanks is de muziek van Lucy Kruger & The Lost Boys in al zijn minimalisme en muzikale naaktheid indringender, puurder en in zekere zin ook dreigender dan de meeste metalbands, hoewel Lucy Kruger en haar verloren jongens - in tegenstelling tot de eerder aangehaalde A.A. Williams - ook altijd een zekere reflectieve afstandelijkheid behouden.

Het titelnummer, waarmee het album opent, hoort al direct tot een van de mooiste momenten. De track ademt lome melancholie, wat zich in muzikaal opzicht uit in minimalistisch, akoestisch getokkel, met een hoofdrol voor de zwaarmoedige, mijmerende stem van Kruger. In enkele minuten weet het gezelschap perfect de toon te zetten. Ook The Upside Down Of Sinking en Golden Moon weten op een erg mooie manier een soort fragiele weemoed uit te beelden. Het meest bijzonder is A Drill, dat vrijwel alleen uit gefluisterde tekst bestaat. Het effect ervan is echter buitengewoon: het is alsof we worden meegetrokken in de intieme zielenroerselen van de zangeres. Op andere momenten horen we een artistiekere kant, zoals in het heel mooi opgebouwde Dripping Trees, dat zich onderscheidt door zijn dreigende ondertonen, subtiele electronica-effecten en bijdrage op de altviool van Jean-Louise Parker. Virtual Muse doet met zijn beklemmende sfeer wat denken aan het latere werk van GGGOLDDD.

Wat wel een minpunt blijft, is dat de nummers veelal kort zijn. Twee tot drie minuten is het gemiddelde, waardoor ik regelmatig het idee krijg dat de composities te weinig ruimte hebben om volledig tot wasdom te komen. Zo komen er regelmatig sterke ideeën voorbij, die nog niet volledig uitontwikkeld zijn. Neem Instructions For Fate bijvoorbeeld, dat weliswaar heel fraai is in al zijn minimalisme, maar de luisteraar ook onbevredigd achterlaat: net als het nummer op gang komt, is het na amper twee minuten alweer voorbij.

Het is heel lastig om een cijfer op dit soort muziek te plakken, want het is ook een kwestie van de juiste stemming creëren. Een goede hoofdtelefoon is ook geen overbodige luxe. Lucy Kruger & The Lost Boys maakt namelijk geen muziek om vluchtig tussendoor te beluisteren. A Human Home is in ieder geval een stuk volwassener en consistenter dan zijn voorganger Heaving (2023). De band slaagt er beter in om zijn gevoelens van melancholie en vervreemding over te brengen, waardoor deze nieuweling over de gehele linie wat overtuigender klinkt. Tijdens Roadburn kwam alles perfect samen, maar op plaat vergt deze groep meer moeite van de luisteraar. A Human Home is bij vlagen magisch, maar ook op een iets te vluchtige manier. Het album is intrigerend, integer en puur, maar het is net alsof de muziek soms in een embryonale fase blijft hangen. Als deze groep de tijd neemt om op toekomstige albums de composities beter uit te ontwikkelen, dan ligt een meesterwerkje zomaar op de loer.

Tracklist:
1. A Human Home
2. Dripping Trees
3. Open Road
4. Rooms
5. A Drill
6. Sandcastle
7. Virtual Muse
8. Barren Stage
9. The Whale Song
10. Instructions For Fate
11. A Pocket Full Of Night
12. The Upside Down Of Sinking
13. Golden Moon

Score: 75 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 8 december 2024

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.