Het komt niet vaak voor dat een jonge, beginnende band direct onderdak vindt bij Prophecy Productions. Dat label staat bij muzikale fijnproevers toch wel bekend om zijn neusje voor kwaliteit. Het zegt dus veel over het vertrouwen dat Vuur & Zijde, een nieuwe groep aan de immer groeiende stam van de eigenzinnige, progressieve Nederlandse blackmetalscene, geniet bij de personen achter dit label. Een blik op de line-up van deze band maakt al snel duidelijk dat we met ervaren musici te maken hebben. Zo kennen we drummer (en toetsenist) Richard Japenga van onder andere Terzij De Horde. Gitarist N. en bassist Sylwin Cornielje hebben vooral met Laster naam gemaakt. Gitariste Carmen Raats leverde eerder boeiend werk af met Witte Wieven, Freja en Scarlet Stories. Alleen voor zangeres Famke ('F.') is dit de eerste band (althans, voor zover publiek bekend).
Het behoeft geen toelichting dat de muziek van dit eclectische gezelschap, waaronder zich vele Roadburn-alumni bevinden, veelzijdig, experimenteel en origineel is. Die muziek valt nog het best te beschrijven als een donkere, dromerige en warmbloedige mengeling van post-punk en black metal. Zo horen we bijvoorbeeld dansbare basgitaarloopjes die aan Amesoeurs herinneren, terwijl de expressieve, inventieve drumroffels en deinende composities wel aan Laster doen denken. En hoewel ik me realiseer dat het een niet voor de hand liggende vergelijking is, moet ik door de combinatie van tederheid, melancholie en verwondering in de mooie, dromerige en reflectieve teksten meerdere keren onwillekeurig denken dat dit is hoe de Nederlandse, eigenzinnige poptalenten Froukje en Meau zouden klinken als ze een blackmetalplaat zouden maken. Wie dat op voorhand als een belediging vindt klinken, zal waarschijnlijk weinig kunnen met dit album.
Het gloomy sfeertje, dat als een welkome deken over deze plaat hangt, manifesteert zich al vanaf de eerste seconden van opener Onbemind, dat nog een van de steverige tracks blijkt door de afwisseling tussen subtiele, dansbare gitaarloopjes en vinnige blastbeatpassages. Met Zusterzon nemen onbestemde, schoenstaarderige holle klanken de overhand. De zalvende zanglijnen van F. werken bedwelmend en de manier waarop de band de compositie langzaam uitbouwt naar een naargeestig echond geheel is buitengewoon sterk. Met het heerlijk stuwende, donkere en dansbare Omheind klinkt Vuur & Zijde zelfs als The Cure op steroden. Het enige minpunt is dat de track te kort is.
II doet met zijn nevelachtige, warmbloedige en ruizige sound in combinatie met elektronische drums sterk aan het oude werk van Jesu denken. Het is - mede dankzij de met volle toewijding gezongen, Friestalige teksten en de donkere synths - een heel intrigerend nummer. Een van de hoogtepunten van het album is het met puntige basloopjes doorspekte Nest, waarin het contrast tussen de hypnotiserende zang van Famke en het stuwende drumwerk optimaal wordt benut. Eigenlijk weet alleen Kuier niet helemaal te beklijven, vooral omdat het iets te veel klinkt als een afgekeurde Laster-track door de al te alomtegenwoordige spoken-wordpassages.
Tot slot mag de uitstekende productie van dit debuutalbum niet onvermeld blijven. Daar schijnt Tymon Kruidenier (ex-Cynic) voor verantwoordelijk te zijn. Hij slaagt erin om de gelaagde klanken tot volle wasdom te laten komen. Boezem is een zeer intrigerend debuut: mysterieus, hypnotiserend, maar tegelijkertijd eclectisch, dansbaar en zelfs op een wat broeierige manier sexy. Het kan toch niet anders of we gaan dit gezelschap tijdens Roadburn 2025 aan het werk zien? De kwaliteit heeft Vuur & Zijde er absoluut voor.
Tracklist:
1. Onbemind
2. Zusterzon
3. s
4. Omheind
5. Kuier
6. II
7. Nest
8. Adem
9. Naakt
.jpeg){kind=small}
