Het is inmiddels vier jaar geleden dat Human. :||: Nature. uitkwam, een album dat veel verschillende meningen heeft opgeleverd. Daarna is er veel gebeurd in het Nightwish-kamp. Zanger/bassist Marko Hietala verliet het van oorsprong Finse ensemble en bassist Jukka Koskinen (Wintersun) is zijn vervanger, al zingt laatstgenoemde niet. Floor Jansen kreeg borstkanker, beviel van Lucy en de band besloot voorlopig niet meer te touren. Hebben die veranderingen geleid tot voldoende inspiratie voor Yesterwynde?
Er gebeurt in ieder geval enorm veel in de eenenzeventig minuten. Zoveel dat er meerdere luisterbeurten vereist zijn om het geheel enigszins op waarde te kunnen schatten en nog veel meer om alles te doorgronden. De reis begint als een film met een akoestisch intro, maar daarna knallen An Ocean Of Strange Islands en The Antikythera Mechanism uit de boxen. Oude tijden herleven en zo stevig als deze tracks hebben we Nightwish in tijden niet meer gehoord. Na deze overtuigende start gaat de groep toegankelijker en rustiger te werk. The Day Of… laat namelijk een heel andere kant horen. Het nummer swingt in het couplet, heeft invloeden uit de jaren tachtig en bevat bijdragen van een kinderkoor. Perfume Of The Timeless is weer wat steviger, maar toegankelijker dan de eerste paar reguliere tracks. Sway is een prachtig akoestisch, folky duet, waarin Troy Donockley veel beter tot zijn recht komt dan in de voorgaande nummers.
Waar Nightwish vooral goed in slaagt, is om de luisteraar mee te nemen in een cinematische wereld. Dat bereikt de groep met een gelaagde, atmosferische sound waarin het toetsenspel leidend is. Zoals aangegeven gebeurt er enorm veel in die wereld, zowel vocaal als instrumentaal. Er wordt goed met spanning gespeeld, bijvoorbeeld doordat toegankelijke stukken naar epische erupties toewerken, zoals in Something Whispered Follow Me, waarin Floor schittert in de climax.
Over de mix is wel wat gemopperd toen de singles verschenen. Sommigen is bij het beluisteren van de reeds vrijgegeven nummers al opgevallen dat de zang van Floor wat zacht in de mix staat. Dat valt ook in andere tracks op, maar wie het hele album beluistert, begrijpt de keuze voor de huidige mix beter. Overigens is soms de zang juist weer goed uitgelicht, zoals in de pianoballad Lanternlight. Dat geldt ook voor andere elementen. Zo staat het basspel van Koskinen soms voorop en dat levert in An Ocean Of Strange Islands een brute breakdown op. Ook in The Weave staat de ritmesectie prominent in de mix, waardoor het fantastische drumwerk van Kai Hahto goed tot zijn recht komt. Het album klinkt meer metal dan zijn voorganger. Zo is het gitaargeluid van Emppu Vuorinen wat ruiger en het geluid van de ritmesectie natuurlijker, zodat het geheel meer power heeft.
Yesterwynde is een interessant en facettenrijk album dat zijn geheimen pas prijsgeeft na veel luisterbeurten. Op deze tiende full-length neemt Nightwish je mee in een film waarin veel verschillende kanten van het muzikale universum de revue passeren. Het is als het ware een reis door de discografie, waarin zowel de bombastische sound als het kalmere, gestroomlijnde geluid van recente jaren is verwerkt. Ook zijn er nieuwe elementen, zoals Tongaanse zang. Voor ieder wat wils dus. Ondanks dat ieder nummer zijn eigen karakter heeft, verlopen de transities goed (Spider Silk en Hiraeth vormen zelfs een eenheid). Het ene is wat memorabeler dan het andere, maar er staat meer dan ruim voldoende op om van te genieten.
Tracklist:
1. Yesterwynde
2. An Ocean Of Strange Islands
3. The Antikythera Mechanism
4. The Day Of...
5. Perfume Of The Timeless
6. Sway
7. The Children Of 'Ata
8. Something Whispered Follow Me
9. Spider Silk
10. Hiraeth
11. The Weave
12. Lanternlight
