Demiser is een van die moderne thrash-bands die er moeiteloos in lijken te slagen om verschillende stijlen met elkaar te combineren en toch die echte oldschool thrash-sound te behouden. Deze formatie uit Charleston, South Carolina, debuteerde met het uitstekende Through The Gate Eternal (2021), dat de aandacht trok door de haast achteloze manier waarop invloeden vanuit de black metal, speed metal en klassieke heavy metal naadloos aaneengesmeed worden. Maar wat pas echt opvalt aan deze plaat is de energie die het vijftal tentoonspreidt, waarbij het spelplezier werkelijk uit de boxen spat. En op het juist verschenen nieuwe album, Slave To The Scythe gaan de heren hier vrolijk mee door alleen dan nog beter.
Van alle stijlen waarvan Demiser zich bedient, is black metal waarschijnlijk het meest dominant aanwezig. Dat komt behalve in de muziek ook tot uitdrukking in de teksten en door de zeer karakteristieke hese stem van zanger Demiser the Demiser, die in willekeurig welke blackmetalformatie uitstekend tot zijn recht zou komen. De blackmetalinvloeden komen wellicht het duidelijkst naar voren in de acht minuten durende afsluiter In Nomine Baphomet, dat zowel in titel als sfeer aan Behemoth doet denken. Het is verreweg het sterkste nummer van de plaat en laat zien waartoe de band inmiddels in staat is. Het staat bol van de riffs, tempowisselingen en ritmes, heeft melodische accenten op de juiste plek en een goede solo. Demisers stem past ook nog eens perfect bij de donkere en ijzige sfeer die de band weet op te roepen.
Dynamisch en energiek zijn ook Phallomancer The Phallomancer en Hell Is Full Of Fire, waarin moeiteloos tussen stijlen geschakeld wordt en je regelmatig blij verrast wordt met onverwachte wendingen, zonder dat er al te ver wordt afgeweken van het thrash-gevoel. De drie hierboven genoemde songs behoren tot de hoogtepunten van Slave To The Scythe. De rest van het album is gevuld met songs in de meer rechttoe rechtaan balls-to-the-wall-stijl van het debuutalbum. Niet dat dit betekent dat ze van mindere kwaliteit zijn, integendeel. Tracks als Carbureted Speed, Feast en Total Demise zijn echte knallers, vol gas met een lekker hardcorerandje, ongecompliceerd misschien, maar wat een bak energie. Vuist omhoog en hup de moshpit in!
Alleen Infernal Bust, wellicht niet geheel toevallig het enige nummer met hier en daar wat invloeden vanuit de death metal, valt wat tegen door het repetitieve karakter van de riffs en het gebrek aan intensiteit. Het korte en instrumentale Interlude haalt alle vaart uit het album en had beter weggelaten kunnen worden. Met een lengte van krap veertig minuten en songs die zelden veel langer dan drienhalve minuut duren is een rustmoment helemaal niet nodig, wat mij betreft. Met Slave To The Scythe steekt Demiser zijn kop vol overtuiging boven het maaiveld uit. Het is dan ook geen wonder dat het grote Metal Blade de band heeft opgepikt. Een hele stap voor deze nog jonge formatie, die getuige de kwaliteit van dit album de toekomst met vertrouwen tegemoet kan zien.
Tracklist
1. Feast
2. Slave To The Scythe
3. Carbureted Speed
4. Phallomancer The Phallomancer
5. Interlude
6. Total Demise
7. Hell Is Full Of Fire
8. Internal Bust
9. In Nomine Baphomet