De mannen van Deceased lopen alweer een tijdje mee. Bijna veertig jaar om precies te zijn, aangezien de band in 1985 formeel is opgericht. Voor die tijd waren ze al een jaar actief als respectievelijk Mad Butcher en Evil Axe. Die veertig jaar is overigens nogal relatief, aangezien alleen zanger Kingsley “King” Fowler nog over is uit de beginjaren. In die tijd heeft het vijftal uit Arlington, Virginia, een indrukwekkende discografie opgebouwd van onder meer twaalf albums (waarvan twee live), vijf ep’s, elf compilaties, zes singles en acht demo’s. Maar ondanks deze toch enigszins jaloersmakende productiviteit ben ik de naam nooit eerder tegengekomen. De nieuwe plaat, getiteld Children Of The Morgue, is dus een uitgelezen gelegenheid om dit gemis goed te maken.
Deceased speelt old school thrash en doet dat op een energieke en vooral ongecompliceerde manier. Er is weinig origineels aan wat de mannen doen: de riffs zijn zo uit de klassieke Bay Area thrash-bijbel gekopieerd en aangevuld met elementen uit de heavy metal en hardcore punk van de jaren tachtig. Heel herkenbaar en weinig subtiel, maar ook pretentieloos en energiek. De wat vlakke productie geeft het geheel een best aangename undergroundsfeer.
Dit wat betreft de positieve punten. Het mengen van thrash, heavy metal en punk is op zichzelf een lofwaardig streven, maar helaas wordt alles nogal willekeurig aan elkaar geplakt. De overgangen zijn daarbij vaker wel dan niet behoorlijk abrupt te noemen, waarbij de verschillende segmenten soms wel bij elkaar passen en soms niet. Compositorisch rammelt het dus aan alle kanten en de songs lopen daarom ook nooit echt lekker. De excessieve lengte van de tracks, tussen de vierenhalve en achtenhalve minuut, helpt ook niet bepaald. In dit genre is het zelfs voor de beste bands een hele uitdaging om de aandacht zo lang vast te houden.
Hoewel de oldschool-sound en het onmiskenbare enthousiasme zeker zo zijn charme hebben, is de band simpelweg niet inventief genoeg om tracks van die lengte te kunnen dragen. Ook het gitaarwerk is op veel plekken ronduit matig. Qua riffs is het best nog wel te pruimen, maar de solo’s en de melodieuze harmonieën hebben gewoon onvoldoende niveau, zelfs voor een underground-band. Daarnaast staan er maar liefst drie onbegrijpelijke instrumentaaltjes van pakweg een halve minuut op, die verder volstrekt niets toevoegen aan het geheel.
Wat Children Of The Morgue, naast de al genoemde oldschool-charme, dan nog enigszins redt, is het feit dat er hier en daar best een aantal aardige riffs te bekennen zijn. Deceased klinkt op zijn best als de snelle thrash voorzien wordt van Voivod-achtige proggie accenten, zoals in Children Of The Morgue, Terrornaut en The Reaper Is Nesting. Ook de Maiden-eske riff in Fed To Mother Earth is interessant. Maar helaas zijn er te weinig van deze memorabele momenten en weet de band de aandacht nooit een heel nummer lang vast te houden.
Children Of The Morgue is dus bepaald geen hoogvlieger. De nummers zijn te lang en de kwaliteit van de songs onvoldoende.
Tracklist
1. Destination Morgue
2. Children Of The Morgue
3. Turn To Wither
4. Terrornaut
5. The Reaper Is Nesting
6. The Uninvited Dirge
7. The Gravedigger
8. Eerie Wavelengths
9. Fed To Mother Earth
10. Skull With The Vacant Stare
11. Brooding Lament
12. Farewell (Taken To Forever)