Hereniging is het debuutalbum van de Nederlandse folkmetalband Alvader, begonnen als soloproject van Joris van Gelre. Die naam zal bij menigeen een belletje doen rinkelen, want de vocalist is meer dan een decennium actief geweest in het vermaarde Heidevolk. Na zijn vertrek bij s lands bekendste band in dit genre duikt zijn naam op in verschillende nieuwere undergroundbands, waaronder de blackmetalgroepen Bezwering en Knoest. Daarnaast heeft hij nieuw leven geblazen in het oudere project :Nodfyr:, dat al in 2011 is opgericht, maar waarvan pas eind 2020 het smaakvolle debuutalbum Eigenheid verschijnt.
Wie de ingetogen sfeer van dat album kan waarderen, heeft er met Alvader een erg interessante band bij. Ook op Hereniging slaagt Van Gelre er namelijk met zijn vier ervaren metgezellen in om een buitengewoon statige sfeer te creren, waar zijn plechtig voorgedragen, cleane zang een essentieel onderdeel van is. Door zijn heldere stemgeluid komen de fraaie, mythische teksten, die volledig in het Nederlands geschreven zijn en bij vlagen verrassend potisch blijken, volledig tot hun recht. Gitaristen Reamon Bloem en Kevin Olinga zorgen daarnaast voor puike muzikale begeleiding. De riffs zijn zowel stoer als melodieus en hoewel ze zeker niet buitensporig technisch zijn, raken ze ook figuurlijk de juiste snaar.
Hereniging moet het dan ook niet hebben van nodeloze opsmuk of theatrale toestanden. In tegenstelling tot veel populaire proletenbands in dit genre is de muziek van Alvader oprecht, geworteld in traditie en met respectvolle integriteit in elkaar gezet. De nummers staan vol melodieuze paganmetalriffs (Vanouds, Broederband), met af en toe een wat steviger blackmetalrandje (Midwinternacht, Alvader) of een noester ploegritme (Geleid Door De Speer). De zanglijnen van Van Gelre zijn bovendien zeer beklijvend. Kijk bijvoorbeeld niet gek op als het verrukkelijke refrein van Schildwal na enkele weken nog steeds in je hoofd blijft hangen. Datzelfde geldt voor de fijne, traditionele heavymetalriffs in het epische De Laatste Strijd.
Door de zang is de vergelijking met Heidevolk natuurlijk onmiskenbaar, maar Alvader is wat rauwer qua karakter. De band combineert de heroek van Bathory en de statig voortschrijdende composities van Falkenbach met een vleugje pathos la Primordial, maar is tegelijkertijd direct herkenbaar. Met een speelduur van amper vijfendertig minuten is Hereniging vrij kort van stof, maar dit buitengewoon charmante schijfje kent geen overbodige noot. De herspeelwaarde is bovendien erg hoog. In september staat Alvader in het voorprogramma van Primordial. Een treffender match kan ik me niet voorstellen. Tot dan zal dit aimabele werkstuk nog regelmatig zijn rondjes draaien.
Tracklist:
1. Vanouds
2. Broederband
3. Midwinternacht
4. Geleid Door De Speer
5. Herenigd In De Hal
6. Schildwal
7. Alvader
8. De Laatste Strijd
