Het Griekse gespuis achter Ddsferd teistert al twee decennia gevoelige gehoorschelpjes over de gehele wereld. Mijn eerste kennismaking met het oorspronkelijke eenmansproject van Wrath (Nikolaos Spanakis) dateert van 2007, als de tweede full-length van de band - het vuige, smerig rockende Fucking Your Creation - het levenslicht ziet. Sindsdien pik ik wel eens een plaatje mee en dat valt altijd wel in de smaak. De muziek van Ddsferd is weliswaar niet bijster origineel, maar kent wel voldoende kwaliteit om te overtuigen - zeker omdat er altijd een smerig en groovend rafelrandje aanwezig is.
Sinds 2009 heeft Spanakis ondersteuning gekregen in de persoon van bassist Neptunus, maar al met al blijft Ddsferd primair het project van Wrath. Het lijkt erop alsof hij dat met de gelijknamige titel nog maar even wil benadrukken. Met Wrath is Ddsferd toe aan zijn twaalfde langspeler en dan rekenen we de grote hoeveelheid eps, split-releases en demos nog niet eens mee. Hoewel de imposante kwantiteit aan materiaal die dit heerschap produceert anders zou kunnen vermoeden, lijkt deze plaat zeker niet op de automatische piloot te zijn opgenomen. Het is een behoorlijk gedreven schijfje, niet alleen door de rellerige samples die het begin van iedere track markeren, maar ook door de felheid waarmee Ddsferd zijn bijtende riffs en vuige beukpassages kracht bijzet.
De openingstrack Restoration Of Justice gaat vlammend van start met een welgemikte oeh en ander opruiend gekerm van Wrath, maar blijkt ook wat al te rechtlijnig om over de gehele lengte te blijven boeien. Decay Of Sanity is afwisselender en bevalt beter dankzij de sterke wisselwerking tussen epische riffs en effectieve rospassages. Het langste nummer op Wrath blijkt ook Ddsferd op zijn best te zijn. Raging Lust Of Creation is met zijn tien minuten tot aan de nok gevuld met stoere riffs, recalcitrante, vol overtuiging gebrachte screams en vuige, stuwende passages die zo vol vette grooves zitten dat ze meer sporen achterlaten dan de gemiddelde naaktslak in de achtertuin.
Die drive is het sterkste punt van Wrath en gelukkig houdt de band die ook tijdens de tweede helft vast. Spiritual Lethargy is bijvoorbeeld van hetzelfde laken een pak. Het is allemaal niet vernieuwend, maar de uitvoering is behoorlijk effectief en de bandleden weten precies wat ze doen. Bovendien is de manier waarop Wrath in Failure Ablaze In Your Existence zijn misantropische mineurteksten over de luisteraar uitspuwt een welkome auditieve geseling, die naar meer smaakt. Zo beweegt Ddsferd zich weliswaar binnen de geijkte kaders denk aan een gedrevenere versie van Judas Iscariot met een flinke scheut Sargeist maar doet het dat op Wrath op een consistent sterke manier. In tegenstelling tot veel ouder werk van de band ontbreken hier ook overbodige vullers of vreemde experimenten. Prima plaat dus voor de liefhebbers van effectieve black metal.
Tracklist:
1. Restoration Of Justice
2. Decay Of Sanity
3. Raging Lust Of Creation
4. Spiritual Lethargy
5. Heaven Drops With Human Filth
6. Failure Ablaze In Your Existence
.jpeg){kind=small}
