P.O.D. (Payable On Death) zal altijd herinnerd blijven om de rol die de groep speelde tijdens de uitbraak van nu-metal. Tracks als Alive, Youth Of The Nation en Boom van het album Satellite (2001) waren grote hits en kwamen veelvuldig op de muziekzenders voorbij. Desondanks slaagde de Amerikaanse metalband er niet in om dit succes een vervolg te geven. Waar genre-genoten als Korn, Slipknot, Linkin Park, System Of A Down, Papa Roach en Limp Bizkit dit wel wisten te doen en zich in de kijker bleven spelen, verdween P.O.D. ver onder de radar.

Nu nu-metal inmiddels weer geaccepteerd is en cool gevonden mag worden, zie je in de hedendaagse muziek ook steeds weer meer invloeden van dit genre terug. Ook in bands die destijds heel groot waren, is een hernieuwde interesse. P.O.D. speelt hier handig op in door voor het eerst sinds 2018 met een nieuwe plaat te komen. Hierbij leunt de groep sterk op nostalgie, al is de band nooit heel ver van zijn oorspronkelijke sound afgeweken.

Het levert in ieder geval een aantal vermakelijke tracks op. Vooral in het begin van Veritas vind je een paar smakelijke krakers. Dat komt ook door de medewerking van grootheden als Randy Blythe (Lamb Of God) in Drop en Tatiana Shmayluk (Jinjer) in Afraid To Die. Ondanks dat de muzikale bijdrage van beiden minimaal te noemen is, zijn het fijne, herkenbare nummers die de P.O.D.-signature-sound dragen en lekker knallen.

Het is vooral vocalist Sonny Sandoval die op de eerste helft een goede indruk achterlaat. Zijn kenmerkende stijl van rappen, zingen en schreeuwen is herkenbaar uit duizenden en hij draagt grotendeels de nummers. De muzikale omlijsting is in alle gevallen vooral ondersteunend, maar wordt nergens memorabel.

Het is jammer dat P.O.D. het fijne niveau niet vast weet te houden. I Got That, Dead Right en Breaking zijn aanstekelijke tracks, maar worden opgevolgd met niemendallen als I Won't Bow Down, This Is My Life, We Are One (Our Struggle) en Feeling Strange. Lies We Tell Ourselves zorgt daartussen nog voor een kleine opleving, maar de beloftevolle coupletten in die track worden helaas opgevolgd met een te simplistisch refrein. Uiteindelijk verslapt hierdoor de aandacht dusdanig, dat de eindstreep lang niet altijd gehaald wordt.

Veritas is een plaat met twee gezichten. De eerste helft laat een knallend P.O.D. horen, waarbij de band een paar van zijn betere tracks uit zijn carri�re brengt. Deze nummers zouden zo kunnen zorgen voor een hernieuwde interesse in de nu-metallers. Het is vervolgens jammer dat de mannen het niveau niet vast weten te houden en de plaat richting het einde steeds nietszeggender wordt. In die zin is Veritas hetzelfde als alle platen van de groep. Desondanks zal het album voor veel mensen een nostalgische trip zijn en het zet P.O.D. voor nu weer op de radar. Maar helaas zal (net als de carri�re van de heren) ook deze plaat weer snel in de vergetelheid raken.

Tracklist:
1. Drop (ft. Randy Blythe)
2. I Got That
3. Afraid To Die (ft. Tatiana Shmayluk)
4. Dead Rights
5. Breaking
6. Lay Me Down (Roo's Song)
7. I Won't Bow Down
8. This Is My Life (ft. Dead American)
9. Lies We Tell Ourselves
10. We Are One (Our Struggle)
11. Feeling Strange