Het Finse Cardinals Folly maakt al anderhalf decennium een eigenzinnige mix van traditionele heavy en doom metal. Live By The Sword is de zesde langspeler van het trio. Daarnaast hebben de heren een flink aantal songs uitgebracht op ep's, splits en compilaties. Het gezelschap zegt zich vooral thuis te voelen in de schaduw met teksten die handelen over onzaligheid, Lovecraft en meer van wat het daglicht niet verdragen kan.
In de veertig minuten die deze plaat duurt, probeert de band zijn toch wel eigenzinnig te noemen werk wederom aan de man te brengen. Voorganger Defying The Righteous Way stamt alweer uit 2020. Count Karnstein (bas, vocalen), Nordic Wrath (gitaar) en Battle Ram (drums) doen dat met acht tracks, waarvan de eerste een introductie is. Hoewel de heren in de songtitels en biografie vooral de nadruk leggen op de doomelementen van hun muziek, zijn het de rappere passages die opvallen. Ride Or Die 666, Luciferian en de titeltrack hebben relatief snel en zwaar klinkend gitaarwerk, vol aardig pakkende melodien. Binnen de songs wordt er echter gevarieerd met lagere tempi en eisen de vocalen regelmatig een hoofdrol op. Doorgaans zijn dat ook de momenten waarop de plaat minder indruk maakt.
De zang is namelijk niet bijster sterk. Het stemgeluid van Count Karnstein is niet heel krachtig. Soms doet het denken aan het typische gothicrockgeluid uit het begin van de jaren tachtig, dat heden ook weer aan populariteit wint. Op zich niks mis mee, mits het past binnen het geheel en de zanger zich niet al te virtuoze uitspattingen veroorlooft. Daar gaat het echter fout, want tijdens de langgerekte uithalen in bijvoorbeeld Priesthood Of Darkness zijn deze niet altijd zuiver. Een ander knelpunt is dat de songs met regelmaat vrij lang aanvoelen door een gebrek aan diversiteit. Ze lijkt allemaal wel erg op elkaar. Zeker wanner je het nieuwe materiaal vergelijkt met dat van de voorgaande plaat.
De band is dan ook op zijn sterkst wanneer er wordt ingezet op variatie, kracht en er wordt teruggegrepen op de stevige heavymetalgitaarriffs. Het drietal sluit uitstekend af met Last Bastions Of Doom. Na het wel erg flauwe Ludovico is een sterk staaltje gitaarwerk broodnodig. Carindals Folly stelt op dat punt gelukkig niet teleur. Met beresterke riffs, een aanstekelijke groove en een goed getimede 'OE!' van zanger Karnstein, die zelf lijkt te schrikken van de krachten die er tijdens de eerste paar maten van de afsluiter loskomen, beginnen de heren aan het slotakkoord. Het is jammer dat we een plaat lang moeten wachten om deze band op zijn best te horen.
Tracklist:
1. Life Eternal
2. Ride Or Die 666
3. Luciferian
4. Priesthood Of Darkness
5. Innsmouth Royalty
6. Live By The Sword
7. Ludovico
8. Last Bastions Of Doom
