Voor liefhebbers van zwartgeblakerde death is Necrowretch geen onbekende. De Franse band rond frontman Vlad combineert het beste van wat death en black te bieden hebben. Sinds het debuut Putrid Death Sorcery (2013) staat de formatie garant voor rauwe en ronduit venijnige, ouderwetse death. Op de platen die volgen wordt het tempo steeds verder opgevoerd. Na het genadeloze Satanic Slavery (2017) en het zwartgeblakerde The Ones From Hell (2020) is Necrowretch terug met Swords Of Dajjal, vernoemd naar de islamitische Antichrist.
The Ones From Hell was nog maar net uit toen de tournee met Kampfar en Taake werd afgeblazen vanwege COVID. Er was opeens ruim voldoende tijd om van alles te proberen, details uit te werken en het geheel te perfectioneren. Het resultaat is een meeslepend conceptalbum, waarmee de band dieper in moderne black duikt. De death-invloeden zijn wat verder naar de achtergrond verdwenen. Invloeden van bijvoorbeeld Morbid Angel en Deicide klinken ook minder door. Slechts n naam spookt constant door mijn hoofd: Behemoth. Beluister bijvoorbeeld Dii Mauri, de derde en laatste single. Necrowretch weet met dit nummer niet alleen de stijl, maar ook niveau van de Poolse grootmeesters te evenaren, waarmee ik overigens niet wil zeggen dat het een kloon is geworden.
Met de opener Ksar Al-Kufar, de Zaqqumboom met vruchten die lijken op duivelshoofden, dalen we af in Jehannam, de islamitische hel. Ondanks de catchy riffs, een filmische sfeer en enkele fraaie melodieuze passages weet het nummer toch een destructief en kwaadaardig gevoel te geven. Meteen is duidelijk dat de compositie als geheel centraal staat. Een meedogenloos tempo is niet nodig om te imponeren. Wat ook opvalt is de uitstekende productie. Op dat vlak was op de voorgaande platen echt wel wat aan te merken. De zang van Vlad verraadt dat pure razernij constant op de loer ligt. Bij de eerste luisterbeurt voert dat de spanning op.
De zwartgeblakerde agressie wordt versterkt door de zware death-elementen. De stijl van Necrowretch, een tweesnijdend zwaard, komt beter dan ooit uit de verf. Bovendien is de aanpak van Vlad en zijn nieuwe team speelser en gevarieerder dan voorheen. Bovendien is het een album met een boeiend thema. Wie is Dajjal en wat is de uitleg over Jehannam? Wie zijn Azral en Israfi? En wie zijn de Dii Mauri en wat zijn dava's? Uit nieuwsgierigheid ga je zoeken en lezen.
Swords Of Dajjal is sterker gericht op black metal dan de voorgaande albums. De helse dans begint met Ksal Al-Kufar en eindigt in pure razernij met Total Obliteration. Met uitzondering van het instrumentale Daeva is iedere track dreigend, giftig en meeslepend. De composities zitten goed in elkaar, iedere wending is goed doordacht en Vlad klinkt als een pissige, kwaadaardige demon.
Er zijn talloze bands die in dezelfde vijver vissen, maar Necrowretch weet zich opnieuw te onderscheiden door muzikaal vakmanschap. Met de nieuwe plaat wordt de kloof alleen maar groter. Meer aandacht voor details, sterke songwriting en een uitstekende productie zetten de concurrentie op grote achterstand. Sommigen zullen dit album wellicht te commercieel noemen. Zeker is dat met Swords Of Dajjal het afscheid van de underground definitief is.
Het einde van de wereld is nabij. De komst van Dajjal zal moeilijk en zwaar worden voor de gelovigen. Omarm het kwaad!
Tracklist:
1. Ksar Al-Kufar
2. The Fifth Door
3. Dii Mauri
4. Swords of Dajjal
5. Numidian Knowledge
6. Vae Victis
7. Daeva
8. Total Obliteration
