Het Amerikaanse KIND is een project van een viertal dat zijn sporen al ruimschoots heeft verdiend. Met een line-up bestaande uit drummer Matt Couto (Elder), gitarist Darryl Shepard (Black Pyramid), bassist Tom Corino (Rozamov) en zanger Craig Riggs (Roadsaw) hebben we te maken met gelouterde muzikanten in de stoner/doomscene. Drie jaar na het aardige, maar wat te onopvallende Mental Nudge (2020) keert de groep terug aan het front met zijn derde langspeler Close Encounters, die net als de twee vorige platen via het fijne label Ripple Music verschijnt. De werkelijk prachtige, kleurrijke en gedetailleerde hoes, die tot de verbeelding spreekt, springt natuurlijk direct in het oog. Slaagt KIND er op deze plaat in om ook de passende muzikale omlijsting van die visuele rijkheid te verzorgen?
Op de beste momenten van Close Encounters slaagt KIND er in ieder geval in om zowel loodzwaar als stevig rockend voor de dag te komen. Zo bevatten Burn Scar en Massive een mate van urgentie die ik niet eerder heb gehoord bij dit gezelschap. Beide composities staan vol geweldige, moerassige riffs die zo dik als aangekoekte erwtensoep uit de speakers komen druipen. De krachtige vocalen van Riggs harmoniren uitstekend met dit soort log en groovend gitaargeweld. En het amper drie minuten durende Power Grab rockt er helemaal als een waanzinnige op los. De verrukkelijke track staat vol met enorm dik gitaar- en baswerk (met als kers op de taart een korte, schurende solo). Voeg daar een heerlijke, stroperige productie aan toe en het is duidelijk dat KIND op dit soort momenten tot een compulsieve training van de nekspieren leidt.
Niet iedere track haalt het niveau van bovengenoemde uitschieters. Black Yesterday, Snag en Of The Ages klinken weliswaar best lekker dankzij hun eenvoudige, doch effectieve riffs, maar onderscheiden zich te weinig om lang in het geheugen te blijven hangen. Op dit soort momenten wordt de muziek van KIND te inwisselbaar met de talrijke sludge-, stoner- en doombands die er rondlopen. Het afsluitende Pacino, met zeven en een halve minuut de langste track op het album, begint ook wat vlakjes, maar eindigt gelukkig op een sterke manier dankzij het steeds dwingender wordende, stuwende ritme, dat de compositie naar een weldadige climax leidt.
Zo is Close Encounters al met al zeker een stap vooruit ten opzichte van zijn voorganger. Het album is energieker en consistenter dan Mental Nudge en vooral in het gitaarwerk en in de wisselwerking met de zanglijnen van Riggs heeft KIND stappen gezet. Een prima plaatje, dat het goed zal doen bij de liefhebbers van festivals als Desertfest en Sonic Whip.
Tracklist:
1. Burn Scar
2. Favorite One
3. Black Yesterday
4. Snag
5. Massive
6. Power Grab
7. Of the Ages
8. What It Is To Be Free
9. Pacino
