The Serpent's Cycle is het derde album van de Canadese death/thrash-formatie Hyperia. Waar op de voorgaande albums Insanitorium ( 2020) en Silhouettes Of Horror (2022) wel iets aan te merken valt, weet de nieuweling meteen te overtuigen. De plaat bevat een combinatie van agressieve, snelle, technische thrash met een mix van ouderwetse en moderne elementen en een flinke dosis melodieuze death. De goed uitgekiende songstructuren getuigen van muzikaal vakmanschap. Dat op zich is al een intensieve luisterervaring, maar dan heb ik de vocale kwaliteiten van frontvrouw Marlee Riley nog niet genoemd. Haar zang, screams en grunts komen eveneens beter uit de verf en maken het geheel nog energieker.
Gitarist Colin Riley en zijn vrouw Marlee vormen de kern van Hyperia. Het duo heeft zich vorig jaar omringd met vers bloed in de gelederen. De bezetting is in de studio anders dan op het podium. Op de plaat speelt Colin alle gitaarpartijen in. Skyler Mills is alleen live de tweede gitarist. Bassist Jon Power heeft zijn partijen wel ingespeeld. In de studio zat Ryan Idris (Aggression, Heathen-live) achter de drumkit. Op het podium is dat Aaron Bell (ex-Burialkult). De productie heeft Colin in eigen beheer gehouden, maar de mastering was in handen van Mika Jussila (Children Of Bodom, Nightwish, Lordi).
Het album weet van begin tot eind te boeien, ook na vele luisterbeurten. Alles is aanwezig, van snelle, energieke nummers tot zwaardere tracks met een lager tempo, met hier en daar een progressief element. In tegenstelling tot de voorgangers is het geen conceptalbum. De meeste teksten hebben een opvallend serieuze kant, waarbij Marlee Riley zich schreeuwend en brullend een weg baant door de nummers en haar eigen ervaring met psychische en mentale problemen niet schuwt.
De tweede single, Automatic Thrash Machine, geeft een redelijke indruk van het album als geheel. Wil je echt genieten van wat Hyperia te bieden heeft, luister dan naar Trapped In Time, Psychosomatic of Spirit Bandit. In laatstgenoemde heeft de cleane zang van Marlee overigens wel wat overeenkomsten met die van Corinne van den Brand (Razend). Net als in de titeltrack komt in Prophet Of Deceit de aanstekelijke cocktail van thrash en melodieuze death goed uit de verf. Eye For An Eye mag dan wel ietsje logger zijn, het is een verpletterend nummer met een fraaie, dubbele gitaarsolo. Onbewust ga je toch een beetje bewegen, maar stilzitten is vrijwel onmogelijk als Binge & Surge uit de speakers knalt.
Op Silhouettes Of Horror staat een cover van de ABBA-klassieker Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight). Die bewerking kan mij niet bekoren, maar de vertolking van Crazy On You van Heart is beter geslaagd. De zang van Marlee kan echt niet tippen aan die van Ann Wilson. Door juist het tegenovergestelde te doen, de kracht in haar hoge stem volledig te benutten, werkt het goed met het zwaardere muzikale karakter. Echt enthousiast ben ik echter niet, dus wat mij betreft skippen ze op de volgende plaat de cover.
Afgezien van de afsluiter, bevat The Serpent's Cycle genoeg om van te genieten. Het album is een absolute aanrader voor iedere thrash/death-liefhebber. Snel en furieus. De veelzijdige composities, vlijmscherpe riffs, melodieuze solo's en de beukende ritmesectie missen de gewenste uitwerking niet. Daarbij komt de sterke vocale prestatie van Marlee Riley en ook de goede productie draagt bij aan het luisterplezier.
Tracklist:
1. Ego Trip
2. Automatic Thrash Machine
3. Prophet Of Deceit
4. Psychosomatic
5. The Serpents Cycle
6. Trapped In Time
7. Spirit Bandit
8. Eye For An Eye
9. Binge & Surge
10. Deathbringer
11. Crazy On You (Heart-cover)
