Het Deense Saturnus behoort zeker niet tot de meest productieve bands ter wereld, maar de mannen hebben in hun bijna dertigjarige bestaan wel degelijk een solide reputatie opgebouwd. De spaarzame full-lengths die de melodieuze doom/deathmetalgroep uitbrengt, kunnen immers steevast op unaniem lovende recensies rekenen. Vooral het in 2006 verschenen, derde album Veronika Decides To Die geldt toch wel als een kleine klassieker, maar ook het zes jaar later uitgebrachte Saturn In Ascension mag niet uitgevlakt worden: het is namelijk een ronduit prachtige plaat. Saturnus heeft door de soms wat magere productie van vorige albums en het ontbreken van steun door een groot label weliswaar nooit de reikwijdte bereikt van soortgelijke groepen, zoals My Dying Bride, Swallow The Sun en Draconian, in muzikaal opzicht zijn de meningen unaniem positief.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat liefhebbers van druilerige, sfeervolle doomklanken vol verwachting hebben uitgekeken naar The Storm Within. De plaat verschijnt na een stilte van liefst elf jaar. Waar die lange sluimerstand mee te maken heeft, is me niet helemaal duidelijk, maar in ieder geval is er het nodige veranderd in de line-up. Met twee nieuwe gitaristen in de gelederen - Indee Rehal-Sagoo (Reverse The Sun, ex-Clouds, ex-Eye Of Solitude) en Julio Fernandez (Autumnal) � is het de vraag of Saturnus nog steeds in staat is om te begeesteren met melancholische, gevoelige gitaarleads. Op de vorige platen wordt daar immers mee gestrooid als ware het snoepgoed.

Dat het vijftal inmiddels kan bogen op de professionele support van het excellente Prophecy Productions is alvast een teken aan de wand. Dit is immers een label dat zeker in dit genre als kwaliteitsstempel geldt. En dat het met die kwaliteit wel goed zit, bewijst Saturnus al direct met de eerste twee nummers: het titelnummer en Chasing Ghosts. Met een lengte van ruim elf minuten nemen beide tracks de tijd om op te bouwen. Lange passages vol plechtig, akoestisch getokkel en gesproken cleane zang worden afgewisseld met prachtige doompassages vol schitterende gitaarmelodie�n. De gelijkenis met de eerste albums van Draconian is onmiskenbaar, met name door de combinatie van de diepe putrochels van Thomas Akim Gr�nb�k Jensen in combinatie met het statige piano- en keyboardwerk van Mika Filborne.

Naast dergelijke kolossen schakelt Saturnus precies op het goede moment een tandje bij naar wat rockendere composities. Zo doen The Calling en Breathe New Life beide wel wat aan Katatonia denken, maar tegelijkertijd is het heerlijke, melancholische leadgitaarwerk Insomniaans qua schoonheid. Juist de afwisseling tussen tragische en dramatische doom enerzijds en dergelijke stevigere nummers anderzijds komt de dynamiek van het schijfje zeer ten goede. Terwijl de muziek toch zeer plechtig en traag is, slaagt Saturnus er daardoor toch in om de luisteraar volledig mee te nemen, een prestatie waar dus vooral het nieuwe gitaristenduo de eer voor mag opstrijken.

Is er dan helemaal geen minpunt? Nou ja, het spuuglelijke artwork valt niet mee, maar dat zijn de liefhebbers van de band inmiddels wel gewend. Saturnus blinkt niet echt uit in visueel opzicht, zullen we maar zeggen. De enige kritische noot in muzikaal opzicht heeft te maken met de gastzang van Paul Kuhr (Novembers Doom) in Even Tide. Doom- en deathmetalliefhebbers weten natuurlijk dat Kuhr zowel over een prachtige cleane stem als over een fantastische grunt beschikt. Dan is het eigenlijk onbegrijpelijk om geen beroep te doen op zijn grunts en hem de saaiste track te geven. Maar met The Storm Within bewijst Saturnus eigenlijk vooral dat de band geen aanvullende ondersteuning nodig heeft, want het album is een vertoon van melancholisch vakmanschap.

Tracklist:
1. The Storm Within
2. Chasing Ghosts
3. The Calling
4. Even Tide
5. Closing The Circle
6. Breathe New Life
7. Truth