Het Nederlandse Iskandr is het project van multi-instrumentalist Omar K. en drummer Mink Koops. Beiden zijn geen onbekenden voor de liefhebbers van vaderlandse (black) metal. Omar K. is actief in Dool, Lubbert Das, Turia en vele andere, terwijl drummer Mink Koops vooral bekend is van zijn werk bij Fluisteraars en Knoest. Samen vormen ze ook nog onderdeel van de groepen Nusquama, Galg en Solar Temple. Beide mannen hebben hun handen dus vol aan het schrijven en opnemen van nieuwe muziek. Die is kwalitatief bovendien meestal goed tot zeer goed, met vooral Fluisteraars als boegbeeld van atmosferische, originele en zeer sterk uitgevoerde black metal.
Het werk van Iskandr kent, vooral in de begindagen, veel stilistische raakvlakken met Fluisteraars. Die overeenkomsten vinden we niet alleen in de uitgesponnen composities, maar ook in de sfeervolle, wat glooiende riffs. Op de vierde langspeler Spiritus Sylvestris gooit de band het echter over een heel andere boeg. De black metal van weleer heeft het veld moeten ruimen voor verrassend ingetogen muziek, die door de mannen zelf treffend wordt betiteld als psychedelische folk/doom. De sound van het album is plechtig en bijna spiritueel, met veel nadruk op monotone, ritualistische drumritmes (met fraaie en subtiele details) en diepe basklanken. Daardoor heeft het album een hypnotiserend en bijna geestverruimend effect, dat nog eens wordt versterkt door de plechtige, cleane zang van Omar K.
Het gitaarwerk neemt in deze sound een bescheidener plek in en is vooral ondersteunend aan de sfeer. Daardoor is Spiritus Sylvestris niet direct een album dat de luisteraar vanaf de eerste luisterbeurt weet in te pakken met vurige riffs. Ik kan me goed voorstellen dat de eerste kennismaking zelfs teleurstellend is, want wie de plaat oppervlakkig beluistert, zal geneigd zijn de conclusie te trekken dat het een saai en eentonig album is. Toch is de langspeler intrigerend. Wie enige moeite doet om de muziek vaker op zich te laten inwerken in de juiste setting, zal dan ook merken dat Spiritus Sylvestris bij iedere luisterbeurt interessanter wordt.
Vooral Waterwolf en Hoor Het Smeken bouwen heel mooi en minutieus op naar een rijke en immersieve totaalsound, waarin sfeervol getokkel en robuuste drumslagen kunstig interacteren. Op deze momenten komt de door Iskandr ingeslagen weg tot volledige wasdom. Daar staat tegenover dat het langste nummer op deze plaat het ruim elf minuten durende Hof Der Valken helaas ook de minst overtuigende track is. De monotonie wordt hier te overheersend, waardoor de compositie gaandeweg uit elkaar valt en de aandacht van de luisteraar wegebt, ondanks de subtiel toegevoegde vintage effecten middels het Hammondorgel.
Het hierop volgende, vijf minuten durende Interlude, waarin we folk- en post-rockinvloeden horen, is prachtig in al zijn minimalisme, maar heel ongelukkig geplaatst. Met het stuwende Nachtvorst volgt dan wel weer een heerlijke afsluiter. Deze track doet in muzikaal opzicht denken aan het laatste werk van Secrets Of The Moon en straalt dezelfde soort onder de huid kruipende sfeer en combinatie van dromerigheid en ritmische donkerheid uit - versterkt door het wederom opduikende Hammondorgel, dat voor een subtiel, psychedelisch effect zorgt. Dit nummer maakt me nog het meest nieuwsgierig naar eventuele vervolgstappen van de band.
Spiritus Sylvestris is een dapper album van een band die durft af te wijken van de gebaande paden. Een album waaruit bovendien zelfvertrouwen en artistieke visie spreken. Het is jammer dat de plaat in het middengedeelte wat inzakt, maar er staan prachtige momenten op deze vierde langspeler van de Nederlanders. De cijferindicatie is natuurlijk een momentopname en ik sluit niet uit dat het album in de komende maanden nog verder groeit. Een dromerig en origineel werkstuk, niet zonder onvolkomenheden, maar de moeite waard om tijd in te investeren.
Tracklist:
1. Spiritus Sylvestris
2. Knagend Zout
3. Waterwolf
4. Hoor Het Smeken
5. Hof Der Valken
6. Interlude
7. Nachtvorst
