Een stad in wanorde en chaos, omdat binnen vierentwintig uur de zon definitief zal verdwijnen en de inwoners in absolute duisternis achterlaat. Dat is, in grote lijnen, het verhaal achter Last Day Of Sun, de tweede full-length van Fuming Mouth. Zanger/gitarist Mark Whelan krijgt in 2020 de diagnose acute leukemie en heeft naast chemotherapie ook een beenmergtransplantatie moeten ondergaan. Met songtitels als Out Of Time, The Silence Beyond Life en Kill The Disease is het duidelijk dat de songteksten ook een persoonlijke, emotionele lading voor Whelan hebben.
Fuming Mouth duikt in 2022 de GodCity-studio van producer Kurt Ballou (ook bekend als gitarist van posthardcoreformatie Converge) in om Last Day Of Sun op te nemen. Whelan, inmiddels in remissie, moet tussen de opnames door nog regelmatig naar het ziekenhuis voor behandelingen en testen. De Amerikanen steken niet onder stoelen of banken dat ze gecharmeerd zijn van de Zweedse deathmetalsound van Entombed en Dismember. Door het gebruik van het typische buzzsawgeluid met behulp van de HM2-pedalen is Fuming Mouth wel eens wat oneerbiedig als 'Entombed-core' bestempeld.
Hoewel Last Day Of Sun in eerste instantie een deathmetalplaat is, heeft het songmateriaal ook een hardcore-(punk)element. Daar heeft producer Kurt Ballou ongetwijfeld een vinger in de pap gehad. Die hardcore-invloeden waren op de vorige albums ook al hoorbaar, maar in de nieuwe songs komt Fuming Mouth net wat veelzijdiger voor de dag. The Silence Beyond Life is daar een mooi voorbeeld van. De loodzware, slepende riffs met daarover Whelans schreeuwende vocalen vormen een mooi contrast met de emotioneel beladen, cleane zang in het refrein. Whelan zingt daarin: I should have died when I had the chance to leave all off this behind. I thought I died. Fading into light with the silence beyond life. Een prachtig geschreven nummer dat voor kippenvel zorgt.
Het eerste deel van het album is ijzersterk met het loodzware Out Of Time als hoogtepunt. Ook hierin wisselt Whelan diepe grunts af met schreeuwende en (sporadisch) cleane zang, wat erg goed werkt. In Respect & Blasphemy en Kill The Disease gaat het gas erop en zijn door het snelle gitaarwerk en de diepe grunts flarden van Hypocrisy hoorbaar. Het tweede deel is iets zwakker met het dromerige Leaving Euphoria en het instrumentale Disgusterlude als overbodige tracks. Gelukkig maakt Fuming Mouth het goed door af te sluiten met de uitstekende titeltrack en het mooi opbouwende Postfigurement.
Last Day Of Sun heeft een aantal ijzersterke tracks. Een perfect album is het niet. Niet alle ideen slagen nog. De emotionele lading van de songs maken echter een hoop goed. De band probeert langzamerhand andere elementen toe te voegen aan zijn sound. De blauwdrukken van Entombed, Dismember en Hypocrisy hebben ze nog stevig in handen, maar Fuming Mouth is steeds meer een eigen geluid aan het ontwikkelen. Fuming Mouth staat op een interessant kruispunt als het gaat om waar de band naar toe wil. Schijnbaar zijn de bandleden al volop bezig met nieuwe songs. Op basis van dit album is dat zeker iets om naar uit te kijken.
Tracklist:
1. Out Of Time
2. Respect & Blasphemy
3. The Silence Beyond Life
4. The Sign Of Pain
5. Leaving Euphoria
6. Ill Find You
7. Disgusterlude
8. Kill The Disease
9. Last Day Of Sun
10. R.I.P. (Rest In Piss)
11. Burial Practices
12. Postfigurment
