Het vorige album ‘Kill all the children, Murderers’ werd twee jaar geleden ook op deze site besproken en toen werd er al kritiek geleverd op de vrouwelijke vocalen van gitariste Emi en jammer genoeg zijn haar vocalen op dit album weer afschuwelijk. Haar punkgeschreeuw is eentonig en ontiegelijk vals. Na een raar dark metal achtige intro nummer (van vijf minuten) dat niet op een Sceptic Flesh plaat had misstaan, krijgen we acht dezelfde nummers voorgeschoteld. Elk van die nummers bestaat uit exact dezelfde opbouw, dezelfde soort melodieuze gitaarpartijen, dezelfde baslijnen, dezelfde zanglijnen (vals geschreeuw van Emi gecombineerd met grunt van bandleider Nikos).
Er zijn zo van die cd’s waarvan je weet dat er in Nederland of Belgi geen n van zal worden verkocht, en dit is er zo eentje. Ik kan me niet inbeelden dat iemand zit te wachten op een vage en slecht uitgevoerde mix van punk, hardcore en saaie metal. Hier en daar horen we een leuke riff, maar er staat geen n volledig goed nummer op dit schijfje. Zolang Emi haar gejank niet achter zich laat, wordt het nooit wat met deze band. Volgende keer gewoon een strak hardcore plaatje maken of nokken, want hier help je niemand mee. Doorspoelen.
Tracklist:
1. Into The Fucking Death
2. Iraq Ora 0 (Iraq Time 0)
3. Psema (Lie)
4. Fotia (Fire)
5. Dolofonoi (Killers)
6. Oi Opadoi (The Fans)
7. Skatokosme (Shitworld)
8. H Prodosia Ths Anthropotitas (The Betrayal Of Mankind)
9. O Tromos Ths Exousias (The Horror Of Authority)