Het is niet veel bands gegeven om op eigen kracht een ver boven gemiddeld aantal fans voor zich te winnen. Blackbriar is dat wel gelukt. De clips leveren miljoenen kijkers op, de merchandise vliegt over de toonbank en de shows worden goed bezocht. De leden van de symfonische metalband komen over in het werk en hebben besloten toch in zee te gaan met een label. De maatschappijen stonden in de rij om de Assense groep vast te leggen. Het grote Nuclear Blast was de concurrentie het slimste af.
De grootste aantrekkingskracht van Blackbriar is zangeres Zora Cock. Ze windt met haar verschijning en mystieke stem iedereen met gemak om de vingers en neemt je met haar betoverende bijdragen mee naar een sprookjeswereld. Met name op de rustige momenten schittert de frontvrouw, maar ook tijdens de stevige passages houdt ze zich goed staande. Ook op de tweede langspeler A Dark Euphony (en dus de eerste die via een label verschijnt) is zij de ster en staat de instrumentatie in dienst van haar exceptionele zang, die genspireerd is door onder meer Kate Bush, Chelsea Wolfe en Sharon den Adel. Ze zingt diverser, zelfverzekerder en overtuigender dan voorheen. Overigens is er heel veel aandacht besteed aan de achtergrondvocalen, zoals blijkt uit We Make Mist en Thumbelina.
De nieuwe songs wijken qua opbouw en stijl niet veel af van wat we de afgelopen jaren gewend zijn, en toch is er in de juiste mate vernieuwing. Nog altijd is het bombastische symfonische metal wat de klok slaat in compacte tracks, maar anno 2023 speelt het sextet slimmer dan voorheen met dynamiek. Niet alleen binnen de tracks (An Unwelcome Guest, Cicada), maar ook qua opbouw van de plaat. Zo volgt de filmische semi-ballad The Evergreen And Weeping Tree op het zware Bloody Footprints In The Snow en het folky Far Distant Land, dat wat van Mother Earth weg heeft, kent een heel andere sfeer dan Spirit Of Forgetfulness.
A Dark Euphony is een zeer prettige symfonische metalplaat. Direct herkenbaar als Blackbriar met de kenmerkende sprookjessfeer en de betoverende stem van Zora Cock. Hoewel er niet veel uitschieters op staan (Cicada als voornaamste uitzondering) en herhaling van hetzelfde trucje op de loer ligt, slaagt de band erin om elf nummers lang de aandacht van de luisteraar vast te houden. Nu Nuclear Blast de groep steunt, gaat dat veel nieuwe fans opleveren.
Tracklist:
1. An Unwelcome Guest
2. Far Distant Land
3. Spirit Of Forgetfulness
4. Bloody Footprints In The Snow
5. The Evergreen And Weeping Tree
6. Cicada
7. My Souls Demise
8. We Make Mist
9. Thumbelina
10. Forever And A Day
11. Crimson Faces
