Het gaat Firewind voor de wind. Nou ja, dat is niet helemaal waar. Ik wilde gewoon een woordgrapje maken met wind. Maar gaat het Firewind dan niet voor de wind? Ook dat is niet het geval. Het gaat gewoon zn gangetje met de Griekse band onder leiding van gitaarvirtuoos Gus G. Firewind bestaat twintig jaar en heeft negen albums uitgebracht met prima power metal. Het grote publiek heeft die echter nooit gevonden. De band is vooral op tournee als special guest van een andere act en waarschijnlijk vooral vanwege het netwerk van Gus G. Een echte headlinetour heeft er nooit ingezeten. In Nederland mocht de band wel het Brainstorm Festival in Apeldoorn afsluiten, maar een zaal op eigen kracht vullen is te veel van het goede.
Uitzondering is thuisland Griekenland, waar Gus G. en kompanen als helden worden onthaald. Daar kon de rest van de wereld van meegenieten op de liverelease Live Premonition uit 2008. Dat wordt vijftien jaar later nog eens dunnetjes overgedaan op Still Raging - 20th Anniversary Show. Het concert werd per toeval opgenomen en de opnames bleken van dusdanig goede kwaliteit dat ze konden worden gebruikt voor een nieuwe live-cd en -dvd.
Sinds het vertrek van tweede gitarist en keyboardspeler Bob Katsionis is Firewind een kwartet. Bij de oudere nummers kun je duidelijk horen dat ze zijn geschreven voor twee gitaren. Toch wordt een extra gitaar niet per se gemist, aangezien Gus G. zo krankzinnig goed is. Het zorgt ervoor dat deze release zich bovendien onderscheidt van de vorige liveplaat. Toch loopt er regelmatig een backingtrack mee waarop je duidelijk een extra gitaarpartij hoort, zoals in het refrein van I Am The Anger. Je zou het valsspelen kunnen noemen. Het gaat echter wel om essentile melodien en het komt gelukkig sporadisch voor.
De songs van de meest recente release Firewind (2020) komen veel beter uit de verf met n gitarist. Uiteraard liggen deze nummers zanger Herbie Langhans het beste. Het is immers zijn debuut. De tracks van de langst zittende zanger Apollo Papathanasio klinken ook naar behoren. Eigenlijk zijn alleen de songs van Immortals (2017) te hoog gegrepen, maar die zijn dan ook ingezongen door topvocalist Henning Basse.
Verder valt er weinig te klagen, behalve over de praatjes tussendoor. Gus G. spreekt het publiek regelmatig aan in het Grieks, maar daar heb je als buitenlandse luisteraar niks aan. Die van Herbie zijn vrij standaard. Dit is alweer het laatste nummer, jammer he? Maar als jullie hard genoeg roepen, misschien komen we dan wel terug, hehe. Kortom, die hadden geschrapt kunnen worden. Ze verschijnen aan het einde van de nummers, dus het is een kwestie van skippen. Dan heb je met Still Raging een knappe liveregistratie in handen.
Tracklist:
Cd1:
1. Welcome To The Empire
2. I Am The Anger
3. Head Up High
4. Devour
5. Destination Forever
6. Orbitual Sunrise
7. World On Fire
8. Drum Solo
9. The Fire & The Fury
10. Ode To Leonidas
Cd 2:
1. Overdrive
2. Mercenary Man
3. Lady Of 1000 Sorrows
4. Break Away
5. Between Heaven And Hell
6. Rising Fire
7. Maniac
8. Hands Of Time
9. Few Against Many
10. Falling To Pieces
