Je krijgt niet elke dag cd's binnen uit de Aziatische regionen. Hoe hot metal daar ook is, de meeste bands krijgen in het westen geen poot aan de grond. Via het label Arise (mijn reviewkopie is wel een Japanse editie, van Magnum) krijgt het Taiwanese Seraphim een kans om zich te bewijzen en wellicht een brug te leggen tussen twee culturen. De heren Simon, Lucas, Kessier, Jax en dame Pay zijn fan van Nightwish, dus wat spelen ze dan? Geen Gothic.

Helaas blijven de Oosterse invloeden een beetje uit. Het enige wat je er echt van merkt is de zang, daar versta je namelijk geen reet van. Wel vriendelijk van de tekstschrijver dat hij er voor het gemak een Engelse vertaling bij heeft gezet, maar die raakt ook kant noch wal. Zangeres Pay heeft voor de geoefende luisteraar (Nightwishfans die het gekweel van Tarja langere tijd aan kunnen horen, ook zonder opengeslagen b(r)oekje) een aangename stem om naar te luisteren, die geregeld de hoogte in schiet.

De muziek is bovengemiddeld lekker uitgevoerde Power Metal in het kader van Sonata Arctica en (jawel) Nightwish. Toch mis ik na de complete speelduur van 69 minuten een beetje het vlammende, vurige dat die bands wel in zich hebben. Voor Nightwish-fetishisten die na het viervoudig uitgebrachte Nemo en Once hun honger naar meer niet kunnen stillen, kunnen wellicht hiermee hun lusten nog bevredigen. De minder geoefende ge�nteresseerde kan zich misschien beter eerst op de grootste inspiratiebron (waarvan ik de naam niet meer ga noemen, herlees nog maar een keer) storten.

Tracklist:
1. Intro
2. Tears
3. Resurrect
4. Implemenentation
5. Desperate
6. Can't Take
7. My
8. In The Air
9. Aone
10. Before
11. Is That?
12. Instantaneous
13. The End
De occasionele Europese koper krijgt er
nog een bonustrack bij, "My" met de
nieuwe zangeres Quinn