Heb je de nieuwe plaat van Evile al beluisterd? The Unknown, het zesde album van de Engelse thrashers, is hun versie van Metallica's zwarte album. Eens? Voor een band die bekend staat om om zijn razende thrash is deze plaat een behoorlijke stap buiten de comfortzone. Er is echter wel een duidelijk verschil met de doorbraakplaat van Metallica bij het grote publiek, want radiovriendelijk kun je dit album toch niet noemen. Daarnaast zit de band wat sound betreft altijd al in de buurt van Metallica. De cleane zang van Matt Drake, de broer van frontman Ol Drake en voormalig frontman die in 2020 vanwege gezondheidsredenen moest afhaken, werd al vaak vergeleken met die van James Hetfield. En hoewel Hell Unleashed (2021) nauwelijks de ingetogen kant van Evile laat horen, was die eigenschap er eerder wel. Desalniettemin verwacht ik dat The Unknown verdeeldheid zal zaaien onder de fans en zonder twijfel het meest controversile album in de discografie zal zijn.
Evile daagt de luisteraar uit met een album dat je niet zou verwachten na Hell Unleashed, het album dat volgt na een inactieve periode van tegenspoed als gevolg van de bezettingswisselingen tussen 2013 en 2021. Na die comebackplaat boordevol furieuze thrashers wordt het gaspedaal aanzienlijk minder diep ingetrapt op The Unknown. Sterker nog, de kloof tussen de nieuweling en de voorganger had niet groter kunnen zijn. De meedogenloze energie is vervangen door een donkere, broeierige sfeer en wat meteen opvalt, is de enorme vooruitgang die Ol Drake heeft geboekt als zanger. De doelstelling van Evile mag duidelijk zijn: meer mensen bereiken en spelen op plekken waar de band nog niet is geweest. Dat vraagt om een heel andere aanpak.
Goed, Evile klinkt nu als 'black album'-Metallica. Zelfs de zang van Ol Drake vertoont soms een bijna griezelige gelijkenis met die van James Hetfield en de epische ballad van het album, When Mortal Coils Shed, doet denken aan Nothing Else Matters. Wat maakt het uit? Het is geen kopie en je krijgt er heerlijke riffs, fraaie melodieuze solo's en verpletterende grooves bij. Bovendien is de productie van topkwaliteit. Het duistere karakter van The Unknown hangt samen met serieuze, persoonlijke onderwerpen in de teksten, zoals verlies, depressie, ouderschap en ziekte zoals dementie. Zware riffs, krachtige drums en sterke baslijnen vormen een massief geluid, met Monolith als het epicentrum van de aardbeving. De duistere sfeer past erg goed bij de nummers.
De vergelijking met Metallica was er altijd al en die gaat zeker op voor bijvoorbeeld Beginning Of The End. Het geroezemoes van een groot aantal mensen als inleiding van dit nummer is overigens absoluut een originele manier om een flinke groep gastvocalisten op de plaat te kunnen zetten. Maar als het gaat om de ballad When Mortal Coils Shed, dan roept deze zeker even zoveel herinneringen op aan In Memoriam (Five Serpent's Teeth, 2011). Je zou dus ook kunnen zeggen dat het stemgeluid van Ol Drake meer op dat van zijn broer is gaan lijken. Wat als een paal boven water staat, is dat deze track goed laat horen hoe Ol Drake zijn zang heeft weten te ontwikkelen. Een dergelijk nummer was simpelweg ondenkbaar op Hell Unleashed, maar het hoort wel degelijk bij Evile.
En dan opeens slaat de sfeer om. Hoe goed mij de eerste vier nummers ook bevallen, mijn enthousiasme over deze plaat wordt pas echt aangewakkerd als Sleepless Eyes uit de speakers knalt. De helse storm laait op. Out Of Sight is een heerlijk catchy nummer en maakt het vrijwel onmogelijk om niet te bewegen. Met At Mirrors Speech gaat het tempo weer flink omlaag. Deze logge track heeft net zoveel overeenkomsten met Metallica als met Pantera en datzelfde geldt voor het beukende Reap What You Sow. Het album eindigt met een flinke dosis thrash in de vertrouwde Evile-stijl. Met Sleepless Eyes en Balance Of Time staat de teller op twee heerlijke, rasechte thrashers voor dit album. De heren hebben nog steeds furieuze snelheidsduivels in het pakket. Echter, wil je meer van dit soort intens gitaarwerk, dan moet je Enter The Grave (2007) maar opzetten.
The Unknown lijkt een nieuw begin voor Evile. De songwriting en de zang zijn aanzienlijk verbeterd sinds Hell Unleashed. Er is hard gewerkt door de heren. Het mag duidelijk zijn dat een aantal fans zal afhaken door de verschuiving van richting, terwijl anderen deze verbreding zullen toejuichen. Feit is dat deze plaat een groter publiek zal aanspreken. Vooral het publiek van Metallica. De kwaliteit is verpletterend en er valt verder niets te klagen over deze plaat.
Tracklist:
1. The Unknown
2. The Mask We Wear
3. Monolith
4. When Mortal Coils Shed
5. Sleepless Eyes
6. Out Of Sight
7. At Mirror's Speech
8. Reap What You Sow
9. Beginning Of The End
10. Balance Of Time
