Met het vorige album Reader Of The Runes Divination (2019) bewijst de folk/powermetalgroep Elvenking dat bands ook op latere leeftijd nog kunnen groeien. De tiende langspeler van de Italianen blijkt niet alleen een van de beste uit het omvangrijke oeuvre (en bovendien zeer verslavend, gezien de niet op twee handen te tellen keren dat ik het album de afgelopen jaren uit de kast heb getrokken), maar ook een van de meest ambitieuze. Reader Of The Runes - Divination vormt de start van een nieuwe fantasywereld die meerdere releases zal omvatten. Wonderlijk genoeg duurt het vier lange jaren voordat er eindelijk een opvolger in de winkel ligt. Kan Elvenking met Reader Of The Runes Rapture het niveau van zijn uitstekende voorganger evenaren? Of is de lange radiostilte een aanwijzing dat de heren aan creatieve armoede lijden?
Gelukkig kunnen de fans van dit energieke gezelschap opgelucht ademhalen, want deze nieuweling is in veel opzichten een logische voortzetting van de sound van de band. Stilistisch gezien borduurt Elvenking voort op de elementen die sinds jaar en dag onderdeel uitmaken van de charme van deze groep: catchy, melodieus gitaarwerk, zwierige folkinvloeden, frisse refreinen vol elan en frivole ritmes. Tegelijkertijd zijn er ook zeker de nodige accentverschuivingen waar te nemen. De belangrijkste is dat de muziek in navolging van de tekstuele inhoud wat donkerder van karakter is. Daarnaast wordt het tempo regelmatig naar beneden geschroefd. Soms werkt dat goed, zoals in het omineuze titelnummer, maar op andere momenten klinkt Elvenking wat onevenwichtig (Red Mist).
Elvenking is ditmaal het sterkst in de relatief korte en toegankelijke tracks. Zo is het onweerstaanbare The Hanging Tree een typische, levendige kraker met een ijzersterk refrein, waarin de mannen de perfecte balans vinden tussen melodierijk viool- en toetsenwerk en grimmige riffs. De aanvullende screams van gitarist/toetsenist Aydan geven het nummer een donker randje mee. Bride Of Night had zomaar als single kunnen verschijnen. Het is een heerlijk nummer met een toegankelijk en direct meezingbaar refrein, met verrassende gastvocalen van Heike Langhans. Haar stem valt echter wel wat weg omdat ze precies dezelfde zanglijnen heeft als zanger Damnagoras. Op de tweede helft van Reader Of The Runes Rapture kiest Elvenking iets meer voor het experiment. Vooral Covenant blijkt een nogal vreemde track door het koortsige refrein, maar uiteindelijk ontpopt het zich tot een van de sterkste nummers.
In vergelijking met zijn voorganger blijft Reader Of The Runes Rapture echter wel wat achter qua niveau. De vorige langspeler kent eigenlijk geen enkel slecht nummer, terwijl deze plaat met name in het middengedeelte wat inzakt met To The North en het eerder genoemde Red Mist. Ook is het jammer dat het vioolwerk van Lethien traditioneel een van de sterkste kanten van Elvenking ditmaal wat ondergeschikt is geworden. Hij kan zijn stempel iets minder op de muziek drukken. De Italianen hebben nog altijd een heel eigen en aansprekende stijl, waardoor Reader Of The Runes Rapture over de gehele linie een fijn en toegankelijk album is. Wie echter platen als The Pagan Manifesto (2014), Secrets Of The Magick Grimoire (2017) en Reader Of The Runes Divination (2019) in zijn achterhoofd heeft, weet dat Elvenking meer in zijn mars heeft.
Tracklist:
1. Rapture
2. The Hanging Tree
3. Bride Of Night
4. Herdchant
5. The Cursed Cavalier
6. To The North
7. Covenant
8. Red Mist
9. Incantations
10. An Autumn Reverie
11. The Repentant
