Nieuw werk van Arjen Lucassen is altijd iets om naar uit te kijken. Dit keer is het geen grootse metalopera of futuristische ruimtemetal, maar een compleet nieuw project: Supersonic Revolution. Samen met zanger John 'Jaycee' Cuijpers (Praying Mantis), gitarist Timo Somers (ex-Delain), toetsenist Joost van den Broek (ex-After Forever) en drummer Koen Herfst (onder andere Vandenberg) richt Lucassen, die zelf bas speelt, zijn aandacht op de jaren zeventig. Dat die periode de mannen aan het hart gaat, is wel duidelijk met de albumtitel Golden Age Of Music.
De elf eigen nummers van deze Nederlandse supergroep zijn meer dan simpele retrorock, een ode of een muzikale grap. Soms horen we het geluid van de jaren zeventig. Toch zijn het vaker invloeden die niet beperkt blijven tot muzikale citaten. Ook mogelijke tekstuele referenties of gebeurtenissen (bijvoorbeeld een sportwedstrijd of film) dienen als inspiratiebron. Wanneer je het dan toch nog ergens mee wil vergelijken, kun je het welllicht omschrijven als Deep Purple in een Star One-jasje. Dat geldt vooral voor de tweede helft van de plaat. Het is op en top de heerlijke, melodieuze muziek van Lucassen, maar dan wel met een andere inslag en vernislaag waardoor het zich onderscheidt van zijn inmiddels omvangrijke oeuvre.
Na de instrumentale introductie SR Prelude zijn het vooral de uptempo songs The Glamattack en Golden Age Of Music die indruk maken. Het musiceren is weergaloos, waarbij het vooral de vaak grommende orgelpartijen van Van den Broek zijn die indruk maken. De ene na de andere solo komt in sneltreinvaart voorbij tussen de aanlokkelijke, makkelijk te behappen, melodieuze coupletten en refreinen, waarbij je je als luisteraar eenvoudig laat meeslepen door het energieke gitaarspel, het vliegensvlugge toetsenwerk of de warme stem van Cuijpers. Laatstgenoemde houdt qua geluid het midden tussen Sir Russell Allen en Ronnie James Dio.
Wellicht meer dan eerder werk van Lucassen klinkt Supersonic Revolution als een band die enorm veel plezier heeft tijdens het samen spelen van de spannende composities. Een constante factor op het album is het buitengewoon goede geluid, de heerlijke productie en het uitstekende musiceren. Gedurende de titeltrack passeren enkele van de vele hoogtepunten voor muziek, film, mode en meer uit de jaren zeventig de revue; zonder meer een gouden decennium voor veel kunstuitingen. Zo belicht elke song een aspect van dit wonderbaarlijke tijdperk.
Na zoveel jaar muziek te hebben gemaakt, is het welhaast onmogelijk om niet af en toe terug te vallen op een al gebruikte melodie of thema. Zo zijn er diverse melodielijnen uit Odyssey en Golden Boy die herinneren aan bijvoorbeeld The Theory Of Everything (2013) en ander werk. Zoals gezegd valt Lucassen voor de tweede helft van de plaat wat vaker terug op bekende receptuur, maar dan wel aangepast naar het huidige format. Bovendien zijn die melodien van de latere songs van het album wat minder interessant en kabbelt het af en toe wat voort. Verrassingen liggen echter op de loer met de bluesballad Holy Holy Ground en de energieke uitsmijter Came To Mock, Stayed To Rock. Daarmee komt er echter geen einde aan deze plaat, want het kwintet waagt zich aan vier covers van zeer bekende seventies hits. Aardig, maar de originele versies zijn niet te overtreffen.
Supersonic Revolution zal liefhebbers van Lucassens werk moeiteloos kunnen bekoren. Hoewel er gekozen is voor een andere muzikale invulling, is de hand van de meester duidelijk hoorbaar. Dat blijkt geen enkel probleem te zijn, want ondanks de kritieken is Golden Age Of Music een zeer aangenaam album, dat het vooral moet hebben van het uitstekende musiceren.
Tracklist:
1. SR Prelude
2. The Glamattack
3. Golden Age Of Music
4. The Rise Of The Starman
5. Burn It Down
6. Odyssey
7. They Took Us By Storm
8. Golden Boy
9. Holy Holy Ground
10. Fight Of The Century
11. Came To Mock, Stayed To Rock
12. Children Of The Revolution (T-Rex cover)
13. I Heard It On The X (ZZ Top cover)
14. Fantasy (Earth, Wind & Fire cover)
15. Love Is All (Roger Glover cover)
