De tweede plaat Death Before Dawn is nog geen jaar oud of het productieve duo Gabriel Wolf en Nikolai Stalhammar komt alweer met een derde Finnugor album. Waar de Hongaarse band ten tijde van het debuut nog tot de grote miskleunen van de symfonische black metal kon worden gerekend, gaven de heren met hun tweede werkstuk blijk van enige progressie, zij het beperkt in omvang. Darkness Needs Us (god, wat weer een titel) zet die lijn voorzichtig voort. De composities en sound van Finnugor zullen weliswaar nooit echt aan mij besteed zijn, maar met het aantrekken van acht gastzangers hebben ze wel hun meest interessante album tot op heden gemaakt.

De pompeuze, folky black metal steunt nog steeds zwaar op keyboardpartijen en omdat ook deze plaat weer in Wolf's eigen Ywolf-studio opgenomen is, kent Darkness Needs Us hetzelfde vreemde, blikken geluid dat de kwaliteit van de vorige twee albums enigszins saboteerde. Vind Wolf nou echt dat zijn muziek op deze manier het best tot z'n recht komt? De synths staan naar mijn smaak veel te hoog in de mix en een wat sterkere nadruk op het 'metal' aspect van de sound zou Finnugor niet misstaan.

De meeste nummers zijn vanuit kompositioneel oogpunt echter best aardig en de diversiteit aan zangers voorziet het album van een zekere aantrekkingskracht die de vorige platen misten. Niemand minder dan Attila Csihar (ook al te horen op de nieuwe Sunn O))) schijf) neemt de vocalen van het eerste nummer voor rekening en Ville Sorvali van Moonsorrow laat z'n kunsten horen op het schijnbaar speciaal voor hem geschreven Lord of the Darkest Freedom (compositie-credit voor Mikko Virkki van Hin Onde). Met de zangers van Dagorlad en Axamenta is Belgi� goed vertegenwoordigd en naast de al genoemde Sorvali staat Scandinavi� verder op de gastenlijst onder Sture Dingsoyr (Ulcus, Windir) en Marcus Ehlin (Siebenb�rgen). Met name de laatste twee leveren een goede prestatie af, al heb ik over geen van de zangers wat te klagen. Wel jammer is dat alle vocalen op het album als het ware door het Wolf-filter zijn gehaald, wat betekent dat iets van de uniekheid van de zang verloren gaat om in het rare geluid te passen.

De laatste twee reguliere nummers zijn ingezongen door Christopher Wildman van de aardige Spaanse dark metal band Asgaroth en mijn extravagante kameraad Hreidmarr, natuurlijk bekend van Anorexia Nervosa en The CNK. En alsof dat nog niet genoeg is, heeft Wolf op een of andere manier de visionaire Morfeus (Limbonic Art, Dimension F3H) weten te strikken voor een remix van het nummer Wings of Kryy. Aan kwaliteitsmuzikanten geen gebrek op dit album, hoe paradoxaal dat ook mag lijken met het oog op onderstaande score.
Uiteraard kon Wolf het weer niet laten om zelf ook een paar nummers in te zingen en staan er ook een paar van zijn zogenaamde 'gothic neoclassical songs' op het album. Tot mijn verrassing blijken die dit keer best te pruimen. Dit geeft tevens wat hoop voor het komende Ywolf album, dat wel niet zo lang op zich zal laten wachten. Want productief is 'ie wel, die Gabriel Wolf.

Met Darkness Needs Us doet Finnugor een aardige poging tot het maken van een soort symfonische black metal opera, maar neem de bijdrages van de gastmuzikanten (waarvan de meeste bands overigens stukken beter zijn dan Finnugor) weg en er blijft een album over dat het wederom niet helemaal is. Niettemin is dit de eerste release van de Hongaarse band die ik niet na een paar luisterbeurten uit mijn collectie verban. Geef ze twintig jaar en Finnugor maakt nog wel eens een heerschende plaat.

Tracklist:
1. Darkness Needs Us
2. Lord of the Darkest Freedom
3. Hand of Light
4. Vigour of the Dead
5. Wings of Kryy
6. Bearer of Moonlight Decay
7. Lycanthropic Warmasters
8. Fire-raiser of Devastation
9. We came back with the Nightfall
10. Mortal Reality
11. Our Blood is the Ocean
12. Forest of Bane
13. Wings of Kryy (Substracted Blast Mix)