Triumph And Torment is het tweede album van Invicta. Thrash en melodeath vormen de stevige basis van de Canadese formatie, maar typerend voor de band uit Ontario is de flinke dosis klassieke heavy metal die erin verweven is, met name in de gitaarpartijen van frontman Kyle Edissi (ex-�poch, Heathen-live) en Jonah Kay (Monarch Woods). Brute agressie ligt echter continu op de loer. De sfeer slaat totaal om als de giftige aanval met volle intensiteit wordt geopend.

Het persbericht noemt het een muzikale samensmelting van Iron Maiden, Kreator en Revocation. Dat geeft enigszins aan waar je de stijl kunt plaatsen, maar geen van deze bands is terug te horen. Wat begint als ouderwetse heavy metal, slaat al snel volledig om naar brute agressie met een stuwend ritme. De scheidslijn tussen de snelle thrash met brute vocalen, verpletterende grooves en fraaie NWOBHM-melodielijnen is behoorlijk dun. Het contrast tussen rustgevende passages en de pure hectiek is niet uniek, maar Invicta is er erg goed in geslaagd om die elementen elkaar te laten versterken. De productie van Jamie King (The Basement Studios, North Carolina) is uitstekend. De brute sound is helder genoeg om ieder detail tot zijn recht te laten komen.

Natuurlijk valt het virtuoze gitaarwerk meteen op, maar de volledige bezetting bestaat uit zeer bekwame muzikanten. Drummer Shareef Hassanien (ex-Mutual Execution, ex-Monarch Woods) wisselt tussen mid-tempo en halsbrekend snel slagwerk alsof het hem geen enkele moeite kost. Op het debuutalbum Halls Of Extinction (2019) neemt frontman Kyle de baspartijen nog voor eigen rekening. In 2020 voegde bassist Steven Rowlands (Scorn, Unbowed) zich bij het trio. Hij zoekt zijn eigen weg in het muzikale geweld en draagt daarmee wezenlijk bij aan het luisterplezier.

Met opener The New Throne geeft Invicta een uitstekend visitekaartje af. De track smaakt naar meer en dat is precies wat je krijgt met Forces Of Annihilation, met aanstekelijke gangshouts in de refreinen. Het galopperende Apprentice Of Death steekt daar bovenuit, net als het ritmisch sterke Sinister Obsession. De absolute uitschieter is de ouderwetse thrasher Parasitic Reign. Het ingetogen, instrumentale Preeminence vormt de inleiding voor Embodiment Of Infamy. De titeltrack is een elf minuten durende maalstroom waarin alle facetten van dit solide album goed samensmelten.

Goede composities die uitgevoerd worden door zeer bekwame muzikanten. Dit album is precies zoals het hoort. Ieder detail straalt een gevoel van algehele professionaliteit uit. Kortom, Invicta heeft een sterke tweede plaat afgeleverd.

Tracklist:
1. The New Throne
2. Forces Of Annihilation
3. Apprentice Of Death
4. Battle The Beyond
5. Sinister Obsession
6. The Morning�s Light
7. Parasitic Reign
8. Preeminence
9. Embodiment Of Infamy
10. Triumph And Torment