Mercyful Fate heeft een bijzonder plekje in mijn hart. Geen enkele andere band heeft ooit zo'n duivelse sfeer weten te creren zoals de formatie dat deed met Melissa in 1983. Een jaar later verscheen de klassieker Don't Break The Oath. Vanwege muzikale meningsverschillen ging de band in 1985 uit elkaar. Gitarist Hank Shermann had genoeg van het satanische imago en wilde een toegankelijker hardrockgeluid. King Diamond (Kim Bendix Petersen), gitarist Michael Denner en bassist Timi Hansen (in 2019 overleden) gingen verder als King Diamond. Nadien verschenen twee compilaties met zeldzame opnames en de uitverkochte ep die bekend staat als Nuns Have No Fun (1982). Hoewel King Diamond kon rekenen op een toegewijde aanhang en lovende kritieken, kwam het nooit in de buurt van de impact of populariteit die Mercyful Fate ooit had in de metalscene. Dit alles leidt tot de release van de derde full-length In The Shadows dertig jaar geleden.
Muzikaal blijft het album trouw aan de releases uit de jaren tachtig, maar het satanische imago is verdwenen. Feitelijk is deze plaat een fusie tussen Mercyful Fate en King Diamond, waarbij belangrijke aspecten van beide bands worden gecombineerd. Elke release van King Diamond is een conceptalbum met een volledig spookverhaal. Op In The Shadows vormt ieder nummer een op zich staande griezelvertelling. Zo gaat The Bell Witch over een gezin in Tennessee dat wordt achtervolgd door een geest. The Old Oak en Legend Of The Headless Rider, de langste nummers op het album, bevatten bovendien fraaie instrumentale stukken en hebben relatief complexe songstructuren.
Het muzikaal vakmanschap van Mercyful Fate is nog steeds van topklasse. Het vermogen van Hank Shermann en Michael Denner om melodieuze, vaak ritmische gitaarsolo's en pakkende riffs te schrijven, met de baslijnen van Timi Hansen als ruggengraat, is onveranderd. De zang van King is even opmerkelijk als op beide eerdere releases. Veelzijdiger en beter zelfs. Het slagwerk is iets agressiever dan voorheen. Dat blijkt overigens niet van Snowy Shaw te zijn, zoals op de albumhoes staat, maar van Morten Nielsen (ex-Furious Trauma, Zozer Mez).
Alle typerende ingredinten van de eerste twee albums zijn aanwezig: het bijzondere en kenmerkende samenspel van het gitaristenduo Shermann en Denner, geweldige vocalen en technische ritmepassages. Vanaf de eerste klanken weet opener Egypt de spanning op te voeren en het uitgesponnen, complexere The Old Oak verveelt geen moment. Shadows, ik beschouw het als de titeltrack, laat horen hoe goed de zang van King tot zijn recht komt. De tempowisselingen en de verrassend snelle finale stuwen het nummer naar een hoger niveau. De solo in A Gruesome Time bezorgt me nog steeds kippenvel en de wijze waarop Thirteen Invitations na de ingetogen middenpassage opbouwt naar de slotfase is nog steeds indrukwekkend.
De echte uitschieters zijn voor het laatst bewaard. Legend Of The Headless Rider is een nummer waar iedere Mercyful Fate-liefhebber gelukkig van wordt. Het bevat talloze wendingen zonder dat de samenhang verloren gaat. Deze compositie is een huzarenstukje. De afsluiter Is That You, Melissa, met John Marshall op klavecimbel, is bijzonder catchy en tegelijkertijd enorm deprimerend. De wanhoop en woede zijn voelbaar. De vernietigende solo's, het woeste schreeuwen en een algeheel gevoel van somberheid zorgen voor een opvallend griezelig sfeertje. Het is een eerbetoon aan het debuutalbum.
Er valt echter ook best wat aan te merken op deze plaat. Mercyful Fate heeft de unieke sound gepolijst en vernieuwd. Vooral de titeltack en de afsluiter laten goed horen dat de band wat betreft sound niet in het verleden is blijven hangen. Toetsen en moderne technieken als multi-tracking komen de algehele sfeer ten goede, maar gaan wel ten koste van het demonische venijn dat de eerste platen kenmerkt. Dat geldt ook een beetje voor het instrumentale Room Of Golden Air. De kwaliteit van de productie laat te wensen over, maar dat stoort mij niet echt. De bonustrack is een remake van Return Of The Vampire met drummer Lars Ulrich (Metallica). Wel moet opgemerkt worden dat Lars feitelijk niets toevoegt aan het nummer.
Het voelde dertig jaar geleden enorm goed om nieuw werk van Mercyful Fate in handen te hebben. In The Shadows heeft een geheel eigen sfeer en staat vol met interessante, goed doordachte riffs en songstructuren. Bovendien hebben Denner en Shermann nog niets van hun vaardigheid verloren, waardoor de plaat wezenlijk anders klinkt dan het solowerk van King Diamond. Weet de plaat daarmee de meesterwerken uit de jaren tachtig te evenaren? Nee, dat zeker niet, maar het reniealbum van Mercyful Fate is wel een onderschatte klassieker.
Tracklist:
1. Egypt
2. The Bell Witch
3. The Old Oak
4. Shadows
5. A Gruesome Time
6. Thirteen Invitations
7. Room Of Golden Air
8. Legend Of The Headless Rider
9. Is That You, Melissa
10. Return Of The Vampire...1993 (Bonustrack)
