De donkere rockmuziek van Speglas komt voort uit de Zweedse deathmetalschool. Bandleider Isak Rosemarin heeft de groep al in 2015 opgericht, waarna er in hetzelfde jaar een eerste ep volgde: Birth, Dreams & Death. Daarna werd het stil, totdat in 2022 de nieuwe ep Time, Futility & Death uitkomt. Voor duisternis hoef je niet ver te zoeken. Zelf maakt het trio vergelijkingen met de andere (voormalige) bands van Rosemarin: Morbus Chron en Sweven, maar ook met het inmiddels welbekende, eveneens Zweedse Tribulation.
Het is vooral die laatste band met wie Speglas veel overeenkomsten toont. De mannen zoeken het bij duistere, melancholische melodien die voor liefhebbers van hardere muziek vrij makkelijk te behappen zijn. Dat geldt overigens ook voor het geluid van de eerste ep, waarvan vooral Parting Of Life's Strands de moeite van het beluisteren waard is. Na de obligate en zoals zo vaak enigszins overbodige introductie (Leap) is het Avow dat vrij snel weet te grijpen dankzij pakkende gitaarpartijen. De gorgelzang is sfeervol, af en toe zijn er korte, temperamentvolle keyboardpartijen en de ritmesectie is zeer solide. Het totaalplaatje klopt.
Dat geldt eveneens voor de drie resterende songs, al zijn de logge, stroperige doompartijen van het ruim acht minuten durende One Last Midnight net iets te veel van het goede. Speglas maakt dat goed door er een liefdevol, warm einde aan te breien. De heren spreken niet voor niets over het vooruitzicht van troost aan het einde. Het is jammer dat de mannen niet productiever zijn. De songs van de eerste ep spreken net wat meer aan, maar ze ontlopen elkaar niet veel. Net als de voorganger, maakt Time, Futility & Death nieuwsgierig naar meer muziek van dit gezelschap.
Tracklist:
1. Leap
2. Avow
3. Voyage
4. At The Precipice
5. One Last Midnight
