Orchestrionic Abortion is het tweede album van Angelic Desolation uit Denver, Colorado. Het artwork en de albumtitel zijn even absurd als de tracklist, maar de gemiddelde metalhead zal hier niet zo snel door geschokt zijn, toch? Achter deze rariteiten gaat namelijk een uitstekend album schuil. De explosieve metal met technische elementen is een absolute aanrader voor de liefhebber van progressieve death, vermengd met grindcore en thrash. Het is pure razernij dat de klok slaat, met onmenselijke ritmes, meedogenloze riffs en brute, diepe grunts. Kortom, wie geen aanstoot neemt aan de absurde teksten kan gegarandeerd genieten van een volle aanval op de gehoorgang.
Het verwrongen geluid van Angelic Desolation wordt ontleend aan onder meer Cryptopsy, Revocation en Aborted. De band bestaat uit brulboei Jay Medina, drummer Maxwell Stark, gitarist Matt Markle en bassist Leonard White. Voor Leonard is dit de eerste plaat met Angelic Desolation. Met zijn vijfsnarige bas wordt een zwaardere sound toegevoegd aan het geheel. Daarnaast is de intensiteit verhoogd ten opzichte van de voorganger Rumpus Time Is Over (2018). De nieuweling bevat zeven nieuwe tracks en de uitstekende Cattle Decapitation-cover Forced Gender Reassignment (Monolith Of Humanity, 2012). De mastering was in handen van Ted Jensen (Lamb Of God, Gojira, Decapitated).
Fijngevoelige lezers kunnen nu beter afhaken. Brutus McMucus gaat over een grove, zieke snottrol. Ik neem aan dat dit het monster is in het apocalyptische tafereel met de Aids-chimpansees op de hoes. Het bijzonder ongemakkelijke wezen laat scheten met Covid en MRSA. Had je iets anders verwacht? De spottende opener is de meest thrashy track op de plaat, maar geeft een goede indruk van wat je kunt verwachten van dit viertal. Eenmaal gegrepen door de muzikaliteit die achter alle onzin schuilgaat, accepteer je vanzelf de grofheid. Zo niet, dan kun je altijd nog de teksten negeren en genieten van de muziek.
Er is altijd een overtreffende trap in verdorvenheid. Shake The Baby is tekstueel niet geschikt voor fijngevoelige mensen. Beschouw deze opmerking als een ouderlijk advies. Opnieuw betreft het een muzikaal huzarenstukje, gedragen door razendsnel slagwerk. Hierin komt de grindcore-component sterker naar voren. Het ontbreken van een solo wordt niet alleen volledig goedgemaakt door de groovende passage halverwege, maar ook door de ingewikkelde compositie die de plaat als geheel kenmerkt. Overigens ontbreekt de solo wel vaker in een nummer, net als een refrein.
Het album is muzikaal interessant en de tracks doen nauwelijks voor elkaar onder. Ieder nummer bevat elementen die weten te boeien. Zo zijn Dic Tater en Paco's Satanic Taco Truck groovender, maar wel met een flinke dosis steroden en uiteindelijk eindigt iedere stampende passage toch wel in pure woede. Het eerbetoon aan de gedwongen geslachtsverandering van Cattle Decapitation past zeer goed bij het oeuvre van Angelic Desolation.
Kortom, Orchestrionic Abortion is een uitstekend album, waarvan het best genoten kan worden op hoog volume. Provocerend, maar muzikaal onberispelijk.
Tracklist:
1. Brutus McMucus
2. Shake The Baby
3. Pterrordactyl Mann
4. Dic Tater
5. Pacos Satanic Taco Truck
6. Barbaric Destroyer
7. AIDS Chimp Lab Attack
8. Forced Gender Reassignment (Cover)
