De emotionele lasten die men gedurende het leven moet dragen kunnen zwaar zijn. De Duitse doom/sludge-metalband Iron Walrus stelt die lasten gelijk aan een tweeduizend kilo zware walrus op je schouders. Een creatief inzicht. Wie weet, misschien laat iemand zich erdoor inspireren dat je bij het dragen van die lasten dan ook de slagtanden van een walrus bij je hebt. De bandnaam mag misschien doen opkijken, maar daarachter zit zeer goede muziek verscholen. De teksten zijn serieus en de melodien fraai. Het geweld eromheen versterkt deze fijne elementen alleen maar.
De formatie bestaat sinds 2013 en bracht in 2014 het debuutalbum Insidious Black Sea uit. Daarna volgen nog twee albums, The Plague (2015) en A Beast Within (2017), de single Jeanny (2020) en de ep Covered (2020). Het zware geluid en de rauwe vocalen van zanger Aufi zijn kenmerkend, maar onderschat de bijdrage van bassist Der Schmidt (ex-Brother Love Kain), gitaristen Bene (ex-Panzerhlle) en Ingo en ook drummer Schnalli niet. De heren geven elkaar de ruimte, wat samen een stevige, melodieuze plaat vormt.
Het album laat een knappe combinatie van een zware sound en melancholie horen. XDimension en Dead Spot beginnen de plaat dan ook sterk en wakkeren de nieuwsgierigheid aan. Nummers als Idols en Problems zijn groovend, maar houden de aandacht na meerdere luisterbeurten niet vast. Meeslepende tracks als Exile, Reborn en Under My Skin maken dit weer helemaal goed en overtuigen met een ijzersterke combinatie van lage grunts, dreunende bas en melodieuze gitaarpartijen. Pay Your Toll verrast met een hoger tempo en vooral de drums en gitaren doen erg aan thrash metal denken. Het is een welkome afwisseling op het verder doorgaans lage tempo.
Een sterk contrast met de eerdere tracks biedt Reborn, dat melancholisch begint en zich ontpopt tot het zwaarste nummer op de plaat. Vooral de baslijn en lage grunts komen goed uit de verf. Het is een sfeervolle, meeslepende track, waarin de combinatie van kracht en ondersteunende melodie erg goed uitpakt. De volle sound creert een bedrukkende sfeer, die door ritmewissels onderbroken wordt. Ook afsluiter Under My Skin weet met een bijzonder zware sound te overtuigen. Zanger Aufi wisselt hier van grunts naar semi-cleane, rauwe zang en weer terug. De vocalen zijn in dit nummer wat gevarieerder en vooral de lagere grunts bevallen goed. Een indrukwekkende prestatie. De bijna fluisterende vocalen doen denken aan wat Behemoth liet horen in Versvs Christvs (2022), en ondersteund door melodieuze gitaren en trage drums, breken ze de zware sound en creren een sfeervolle adempauze.
Het is duidelijk dat de heren goed op elkaar zijn ingespeeld. Ondanks de bandnaam die weinig verraadt, net als de namen van de leden zelf, zijn het geluid en de thematiek van de muziek erg serieus. Vooral de tweede helft van de plaat weet te overtuigen met het contrast tussen de zware doom en de melancholische toevoegingen, zoals te horen in Reborn, Exile en Under My Skin. Zowel de varirende vocalen als ook de ondersteunende instrumenten zijn indrukwekkend. Maar er zijn ook minder overtuigende tracks waar vooral het instrumentale deel meer naar de achtergrond gedrongen wordt, zoals Idols, Problems en ook de titeltrack. Deze nummers zijn wat eenvoudiger, maar zeker niet slecht.
Tracklist:
1. XDimensions
2. Dead Spot
3. Idols
4. A Tale Never Told
5. Problems
6. Pay Your Toll
7. Reborn
8. Exile
9. Under My Skin
