Heel even zet het Servische Terrrhammer je op het verkeerde been, want de introductie March Of The Damned - Intro klinkt nu niet bepaald zoals de rest van de plaat en lijkt ook weinig te maken te hebben met het gedetailleerde, duistere artwork. De iele keyboardmuziek heeft meer weg van een spannende horrorfilm uit de jaren zeventig of tachtig. Niets is echter minder waar, want met At Dawn We Attack krijg je als luisteraar inderdaad voorgeschoteld waar je op rekent: razendsnelle metal in de stijl van Bathory, Sodom, Motrhead en heel veel Venom. Zeven jaar hebben liefhebbers op deze schijf moeten wachten, n jaar voor elke vijf minuten die deze tweede langspeler duurt. Gateways To Hades stelt gelukkig niet teleur.
Laten we eerlijk zijn. De laatste paar platen van Venom zijn niet al te best en nog maar moeilijk voor de geest te halen. De recente, tweede langspeler van Mantas en Demolition Man en hun Venom Inc. valt zeker niet tegen, maar het is wel een verandering van stijl ten opzichte van de beginjaren van de Britse legende. Nee, als je op zoek bent naar snelle, venijnige heavy metal met invloeden van speed en black metal zoals het veertig jaar geleden klonk, moet je het elders zoeken. Bij Terrrhammer, als moderne discipelen van de Grote Onzalige Geitenhoeder, zit je dan gebakken. Zelf noemen de mannen hun geluid necro speed metal, maar wanneer je de eerdergenoemde namen in een blender gooit en denkt aan muziek met de snelheid en groove van Motrhead en Sodom, fijne gorgelzang, de satanshumor en vuile knipogen van Venom en wat dood en verderf van Bathory heb je een goed idee.
Het enthousiasme, de energie en het speelplezier spatten er aan alle kanten van af. Terrrhammer verveelt geen minuut. Als luisteraar ben je nog maar net bekomen van de speelse seksualiteit van Transylvanian Whore om bloot te worden gesteld aan de doodskreet waar Blizzard Of Blood mee opent. De korte, venijnige songs vol swing en een prominente bas worden afgewisseld door even zo scherpe speed metal. Het is overduidelijk eenzelfde stijl, maar de afwisseling tussen de nummers is vrij groot. Elke song pakt en heeft een eigen karakter. Enkele tracks zijn opgeleukt met voice-overs en hier en daar wat geluidseffecten (Midnight Patrol, Transylvanian Whore, Tronized Goat Master).
Het musiceren is knap met verrassend strakke gitaarsolo's en het betere beukwerk van de ritmesectie. Bovendien is de prima productie zeer opvallend. De muziek mag dan een prullenbakimago hebben, toch zijn alle instrumenten duidelijk hoorbaar en is van een veredelde rammelbak geen sprake. De rauwe muziek en dito sfeer zijn perfect op plaat gezet.
Valt er dan niks aan te merken op dit Gateways To Hades? Ja, toch wel. De plaat is te kort. Je zou het haast een doodzonde kunnen noemen, waarbij die van de copulerende geiten aan het einde van deze plaat verbleekt. We zullen het ermee moeten doen. Dan maar op herhaling, bis!
Tracklist:
1. March Of The Damned - Intro
2. At Dawn We Attack
3. Gateways To Hades
4. Transylvanian Whore
5. Blizzard Of Blood
6. The Interceptor
7. Midnight Patrol
8. Inside The Nuclear Tomb
9. Tronized Goat Master
