Tijdens Dynamo Metalfest kreeg ik een cd in de hand gedrukt, gesigneerd door Chris Kontos (ex-Machine Head) en Craig Locicero (Forbidden, Dress The Dead). Door drukte en vakantie is het schijfje tussen een stapeltje spullen beland en vergeten. Recent dook het weer op en volgde de eerste luisterbeurt. Jemig, wat een gaaf album is dit. Back To The Grind is een vermakelijke mengelmoes van ouderwetse punkrock en thrash in een modern jasje, met als centrale themas skaten en bier drinken.
Back To The Grind is de comeback van The Boneless Ones. Het debuutalbum Skate For The Devil stamt uit 1986. In 2019 bliezen frontman Max Fox en bassist Troy Takaki de crossover van skatepunk en thrash nieuw leven in met Chris Kontos als drummer. Chris had in het verleden nummers geschreven met gitarist Graig Locicero voor SpiralArms. Graig had het geluk The Boneless Ones live te zien in de jaren 80, toen vele cultpunk/crossover-acts populair waren in de Californische skatescene. Hij twijfelde vorig jaar geen moment om deel uit te maken van de doorstart en verscheen op de eerste oefensessie met twee nieuwe nummers; een epische Godzilla-stamper (Blood On The Street) en een furieus Circle Jerks-achtig punknummer (Heavy Is The Face).
Het album neemt je mee terug naar de halfpipes en bowls. Begin jaren tachtig groeide street skating wereldwijd uit tot een immens populaire sport. In Californi was het big business, waardoor als reactie op het mainstream imago een undergroundbeweging met een geheel eigen levensstijl ontstond. Eind jaren zeventig haalde Dead Kennedys de stijl van Sex Pistols naar Californi, waarna die in de Bay Area evolueerde tot de hardcore punk van Black Flag en dat was een inspiratiebron voor Poison Idea, om maar wat bands te noemen. Zanger Keith Morris vertrok bij Black Flag en richtte Circle Jerks op, terwijl onder skaters vanuit hardcore de skatepunk is ontstaan. Ondertussen liepen de jongens van Metallica daar ook rond en waren al bezig met Kill Em All. Kortom, de crossover vormt het succes van D.R.I. (Dirty Rotten Imbeciles) en is sindsdien niet meer weg te denken. Daarbij moet worden opgemerkt dat het punk-thrash-huwelijk van The Boneless Ones wel heel goed is.
De vertellende zang van frontman Max Fox lijkt in eerste instantie wat vreemd, maar dat went snel. Met Chris en Craig in de gelederen is het logisch dat de sound zwaarder, krachtiger en thrashier is dan in de jaren tachtig. Toch blijft de charme van de ouderwetse punkrock voldoende overeind dankzij Max en Troy. Juist dat draagt enorm bij aan het luisterplezier. Wat betreft thrash is het vooral het vroege Bay Area-geluid dat overheerst en Metallicas Kill Em All (1983) is de belangrijkste inspiratiebron voor de riffs. Uitstapjes naar hardrock en klassieke heavy metal worden niet geschuwd, maar alles met diezelfde jarentachtigvibe. Zo herinnert Bones Of Rock aan de glamrock van Twisted Sister en bevat de afsluiter Faces Of Death passages die doen denken aan Mercyful Fate.
Ben je als thrasher nog niet overtuigd? Neem de moeite om Church Of Violence, Tied To A Skate of In The Cold te beluisteren. Heb je meer affiniteit met punkrock? Crossing Over The Bridge is een goed begin. Begin je liever eerst wat rustiger? Laat je verrassen door I Wish You Were Beer of Cops & Robbers. Het maakt niet uit waarmee je begint. The Boneless Ones zal je weten te overtuigen. Dit is nostalgie in de meest pure vorm, maar Back To The Grind is meer dan de moeite waard.
Tracklist:
1. Back To The Grind
2. We Ride The Night
3. Bones Of Rock
4. Church Of Violence
5. Blood On The Street
6. Crossing Over The Bridge
7. Tied To A Stake
8. I Wish You Were Beer
9. Good Friends
10. Cops & Robbers
11. Heavy Is The Face
12. In The Cold
13. Faces Of Death
