Op 4 mei 2006 bracht Epica het boek The Road To Paradiso uit, waarin gedocumenteerd staat hoe de band zich in slechts een paar jaar heeft ontwikkeld van beginnend bandje met een piepjonge zangeres, tot een band die poptempel Paradiso weet vol te krijgen. Diezelfde avond vond namelijk dat concert in Paradiso plaats, waarbij opnames werden gemaakt voor een dvd. Die werd destijds nooit uitgebracht door toenmalig platenbaas Transmission Records. Dit jaar bestaat Epica twintig jaar en heeft de band eindelijk zelf de rechten in handen van het oude materiaal, waaronder de eerste albums en de beruchte dvd. Naast een boxset met het oude materiaal komt ook eindelijk Live At Paradiso uit, zowel op dvd en blu-ray als op cd en lp.
Na intro Hunab K'u barst de band los met Dance Of Fate. In dit eerste nummer zien we gelijk al vuur en - niet minder aandachttrekkend - tieten. Om je alvast uit je droom te helpen: nee, niet die van Simone. Als compensatie voor de twee halfnaakte vrouwen in het begin van de show, is gitarist Mark Jansen ook geruime tijd zonder shirt te zien in de tweede helft van het optreden. De pyro is een voorbode van wat komen gaat, want verderop in de show worden diverse malen de vlammenwerpers ontstoken. Het is tevens een voorbode van hoe de shows van Epica zich in de loop der jaren gaan ontwikkelen, want de pyro is er niet minder op geworden.
Aangezien Epica toen slechts twee reguliere albums uit had, is de songkeuze wat beperkter dan tegenwoordig. Je kan eigenlijk beter vragen welke nummers van die albums er niet gespeeld werden. Het antwoord is Feint, Illusive Consensus en intro Adyta. Wel grijpt de band naar de bonustracks van het tweede album, want niet alleen Linger (geen cover van The Cranberries), maar ook Crystal Mountain (wel een cover van Death) worden gespeeld. Hier hoef je echter geen gruntende Simone Simons te verwachten. Het is Mark die alle vocalen voor zijn rekening neemt, zoals hij tijdens de hele show de meeste grunts doet. Alleen tijdens afsluiter Consign To Oblivion doet hij een kleine stap terug. Niemand minder dan Jan-Chris de Koeijer (Gorefest) staat hem bij voor de extreme zang. De Koeijer is niet de enige gast deze avond. Eerder al maakten Amanda Somerville en Linda van Summeren hun opwachting tijdens Solitary Ground en Roy Khan (destijds bij Kamelot) vervult zijn rol in het duet Trois Vierges weer zoals op plaat.
De video is erg leuk om te bekijken, want wie Epica de laatste jaren wel eens live heeft gezien (en die kans is redelijk aanwezig), zal zien dat de band aardig wat gegroeid is sinds deze opnames. Toch zien we hier al een band die erg zelfverzekerd op het podium staat. Een paar jaar eerder, ten tijde van het debuutalbum, was dat beduidend minder. Wat hetzelfde is gebleven, zijn de frontvrouw, de toetsenist (maar met minder haar), een van de gitaristen en het aantal Belgen in de band. Maar ook op deze oude opnames is al een gedreven band te zien en te horen, wat zestien jaar later niet minder geworden is.
Op de audio is weinig aan te merken. Het geluid is goed en geeft duidelijk de sfeer van de liveshow weer. Het beeld is niet slecht, maar je moet geen haarscherpe 4k-opnames verwachten. Wel komt alles goed in beeld, zodat je niets hoeft te missen. Al met al is Live At Paradiso best een leuk livedocument, mede doordat er diverse songs op staan die Epica al vrij lang niet meer live speelt.
Tracklist:
1. Hunab K'u
2. Dance Of Fate
3. Sensorium
4. The Last Crusade
5. Solitary Ground
6. Force Of The Shore
7. Quietus
8. Linger
9. Blank Infinity
10. Crystal Mountain (Death-cover)
11. Seif Al Din
12. Faade Of Reality
13. Trois Vierges
14. Another Me (In Lack'ech)
15. The Phantom Agony
16. Cry For The Moon
17. Run For A Fall
18. Mother Of Light
19. Consign To Oblivion
