Een Grieks label dat alleen "cult metal releases" uitbrengt wekt bij mij al snel hevige jeuk op. Visioenen van rauwe matige heavy metalbands die in leder gekleed en met de plastic zwaardjes in de aanslag op het podium staan komen in me op. Niet iets om in staat van sexuele opwinding van te geraken. Maargoed, het schijnt om de muziek te gaan.

Die is in het geval van Bloodstained net zo triest. De eveneens Griekse band zet een clich�matigheid neer, waar de gemiddelde black metalband wat van zou kunnen leren. Saaie riffs... Riffs? Riffs? Elke vier seconden een andere powerchord, d�t is pas uitdagend. Probeer er maar eens veertig minuten naar te luisteren zonder naar de nieuwe serie van Idols te verlangen.

Een goeie zanger moet Emotie in zijn stem kunnen leggen. Of Brute Kracht, met hoofdletters. En als het even kan allebei. Theodoros Gaourlomatis heeft geen van beiden. Overigens ook een gebrek aan gevoel voor melodie, waarmee hij dan wel weer keurig inspeelt op de muziek.

Oja. In het boekje patsen de heren muzikanten nog even met hun criminele verleden. Gewapende overvallen, drugsbezit, en (jawel) occultisme! Een erg hoog 50 Cent-gehalte, waar ik geen respect of bewondering voor kan opbrengen.

Cult? Ongetwijfeld. De moeite waard? Alleen als audi�le vogelverschrikker. Mocht dat niet genoeg zijn, kun je altijd nog een breedbeeld in je ma�sveld zetten. Bij dit schijfje zit namelijk een videoclip.

Tracklist:
1. Smash Your Heads
2. Die By My Sword
3. Prisoners Of Time
4. Burn The Sky
5. Bloodstain
6. Greetings From Hell
7. Sacrifice
8. Related To Danger
9. The Fugitive
10. Son Of The Damned