Ik verbaasde mij vorig jaar al over de productiviteit van de in Belgi woonachtige componist, producer en multi-instrumentalist Olmo Lipani beter bekend onder de naam Dh. A Luminous Constant, het vorige album dat ik besprak, blijkt een fantastisch werkstuk, waarin black metal, doom, ambient en post-rock op zinnenstrelende wijze worden gecombineerd in drie sublieme, uitgesponnen composities. We zijn inmiddels enkele maanden verder als Earth And Her Decay verschijnt. Tussen deze release en A Luminous Constant blijkt Dh twee singles, twee eps en vier (!) nieuwe full-lengths te hebben uitgebracht. Het bijhouden van het oeuvre van deze duizendpoot is haast een dagtaak!
Earth And Her Decay neemt wel een bijzondere plek in het rap uitdijende oeuvre van Dh in. Het is een samenwerking met de eveneens Belgische Marla van Horn, die niet alleen een deel van de vocalen voor haar rekening neemt, maar ook gitaar, bas en keyboards speelt en de visuele aspecten van de release verzorgt. Zo is het album een echte samenwerking. Thematisch gezien is het album een hymne over de natuur en de cirkel van het leven, aldus de beschrijving van het duo zelf. Atmosferische post funeral doom metal is het label dat erop wordt geplakt. Het beestje moet een naam hebben.
In vergelijking met veel eerder materiaal van Dh valt op dat de nummers veel korter zijn. Er staan zelfs maar twee tracks op Earth And Her Decay die de tienminutengrens passeren. Met Purification Ritual, Dust And Rain en Black Blood staan er zelfs drie nummers op het album die voor singles zouden kunnen doorgaan. De songs zijn bovendien behoorlijk divers. Ze variren van ambient drone met akoestisch getokkel (Purification Ritual) en funeral doom met traditionele putrochels (Dust And Rain) tot een soort atmosferische versmelting van gothic en post-rock (het gevoelige en overtuigende Black Blood).
Toch zijn het de langere composities waarin deze samenwerking het best tot zijn recht komt. Vooral in Nowhere en White Blood horen we het potentieel goed. Het eerstgenoemde nummer valt te categoriseren als trage, sfeervolle doom. Door de statige riffs en het monotone drumwerk wordt een bijna serene sfeer gecreerd. Laatstgenoemde track bouwt langzaam op met rustig gitaarwerk en cleane zang, maar mondt gaandeweg uit in meeslepende black/doom, waarin de plechtige achtergrondzang van Van Horn de basis vormt waarop Dh middels indrukwekkende, getergde screams zijn stempel drukt.
Earth And Her Decay is niet direct een makkelijk album om in te komen. In eerste instantie voelt de muziek wat onsamenhangend. De productie doet ook niet altijd recht aan de muziek en creert iets te veel galm. Desondanks valt er genoeg te ontdekken in de ruim veertig minuten die het album in totaal klokt. Een intrigerend experiment, dat wederom een nieuwe kant van deze muzikale duizendpoot laat horen.
Tracklist:
1. Purification Ritual
2. Nowhere
3. Dust And Rain
4. Black Blood
5. White Blood
6. Dead Leaves
.jpeg){kind=small}
