Slideneck is een charmant bandje en speelt hun muziek duidelijk met plezier. Die muziek is erg melodieus en pretentieloos en kunnen we situeren in het vakje 'old school hardrock/metal'. De bandleden zijn (letterlijk) geen jonge gozers meer, maar hebben al wat ervaring opgedaan in diverse andere hobby bandjes. Dit is hun eerste demo die in totaal vier nummers beslaat waaronder ��n instrumentaaltje.

De demo opent geslaagd met het goedklinkende 'Signs'. De baslijnen zijn goed te onderscheiden van de gitaarlijnen, het drumgeluid is niet perfect maar kan er zeker nog met door en de zang doet een beetje apart aan.Zanger Hans Kuypers is geen standaardrockzanger; hij doet me namelijk eerder denken aan zangers van oude eigenzinnige progmetalbands. In begin is dit wel eventjes wennen maar eens je gewend geraakt aan zijn stemtimbre, ben je blij dat Slideneck zo'n 'aparte' zanger heeft want het zorgt ervoor dat de nummers veel herkenbaarder zijn. Het navolgende 'Born in me' is in mijn ogen het beste nummer van het schijfje omdat het lekker old school nwobhm aandoet. Het instrumentale 'Instrumental institution' vind ik echter een beetje saai; saaie thema's en door de niet geweldige productie komt het verre van knallend over. Wellicht dat dit nummer het live beter doet. En over live gesproken; ik denk vooral dat 'Under a flaminyn bridge' het op optredens goed zal doen.

Een aparte demo die je niet kan vergelijken met tientallen andere demo's die elke maand uitkomen. De muziek is aardig en kent zijn charme; het wordt nergens echter speciaal maar het is een leuk hobby demootje.

Tracklist:
1. Signs
2. Born in me
3. Instrumental institution
4. Under a flaminyn moon