De tweede jeugd van het Nederlandse Martyr duurt al bijna vijftien jaar. De Utrechtse veteranen begonnen in de vroege jaren tachtig met het maken van stevige heavy metal doorspekt met power- en speedmetalinvloeden. Aan het einde van dat decennium stopte de band ermee. In de jaren 00 volgde er een renie en inmiddels is het gezelschap niet meer weg te denken uit de vaderlandse metalscene. Vooral live maakt de band indruk en zijn de mannen graag geziene gasten op festivals. Hoewel albums spaarzaam zijn, zijn deze altijd goed van kwaliteit. Liefhebbers kunnen zich dan ook verheugen op de nieuwe langspeler Planet Metalhead, want de schijf ligt in het verlengde van Circle Of 8 (2011) en You Are Next (2016). We hebben er lang op moeten wachten, maar dan heb je ook wat.
Het kwintet bedient zich nog altijd van traditioneel getinte, melodieuze heavy metal. Hier en daar zijn er thrasherige uitstapjes of gaat het iets meer richting power metal, maar de nadruk ligt op pakkende melodien en een stevige ritmesectie. De bewezen formule heeft de band op voorgaande platen geen windeieren gelegd en bewijst ook op Planet Metalhead zijn waarde. Martyr past prima in het rijtje Iced Earth, Vicious Rumors en soortgelijke acts. Af en toe hoor je invloeden van, hoe kan het ook anders, Iron Maiden en Judas Priest. Kortom, perfecte kost voor iedereen die heavy metal een warm hart toedraagt. Het is niet verwonderlijk dat de band onder meer heeft geopend voor Manilla Road en Saxon.
Het algehele geluid en de productie zijn dik in orde. Dat geldt ook voor het schrijfwerk en de uitvoering. Af en toe wringt een overgang wat (Demon Hammer), terwijl datzelfde trucje tijdens een volgende song prima werkt. De gesproken introductietekst (Fire Of Rebellions) en de lijzige kinderzang aan het begin van Raise Your Horns, Unite! hadden van mij achterwege mogen blijven. De spookachtige horrorvocalen die veelvuldig terugkomen, bijvoorbeeld tijdens Children Of The Night, doen het een stuk beter. Laatstgenoemde is een van de hoogtepunten. In dat rijtje hoort ook de langste en traagste track van de plaat: No Time For Goodbyes. De betoverende en ingetogen gezongen lijdensweg is onheilspellend en tegelijkertijd bijzonder aanlokkelijk. De vocale uitbarstingen van Rop van Haren, die zich van een emotionele kant toont tijdens deze knaller, vinden bijval in het uitstekende gitaarwerk van Rick Bouwman en Geoffrey Maas.
Planet Metalhead stelt niet teleur. Het blijft muziek die je vooral live moet ervaren. Bij nummers als Children Of The Night en Diary Of A Sinner hoort nu eenmaal een wild bewegende menigte. Met de gevoelige ballad No Time For Goodbyes brengt de groep een frisse noot aan in de beproefde receptuur.
Tracklist:
1. Raise Your Horns, Unite!
2. Demon Hammer
3. Children Of The Night
4. Fire Of Rebellions
5. No Time For Goodbyes
6. Metal Overdrive
7. La Diabla!
8. Diary Of A Sinner
9. Church Of Steel
10. Wings In A Darkened Soul
