Enkele jaren geleden nam Tom Englund (Evergrey) contact op met Vikram Shankar (Threads Of Fate, Lux Terminus) om samen te werken aan iets heel anders dan hij met Evergrey maakt. De twee muzikanten zijn geen vreemden voor elkaar, want ze maken beide deel uit van Redemption. Al snel kreeg het idee van Englund om iets nieuws te doen met Shankar vorm. In 2018 had het duo het debuutalbum Satellites (2020) van Silent Skies namelijk al opgenomen. De samenwerking bevalt goed, want inmiddels is de opvolger Nectar al klaar.
Dit album heeft in de verste verte niets met metal te maken. De Zweed en de Amerikaan laten een mix van pianomelodien, elektronica en met veel gevoel gebrachte teksten horen. De intieme, melancholische, dromerige en filmische sfeer maakte een paar jaar geleden al een heel positieve indruk en zal dat dit keer ook doen. Nectar is namelijk een verfijnd vervolg op Satellites, met als enige opvallende verandering dat er wat meer elektronica is gebruikt.
De minimalistische opzet van piano en zang is uitgebreid met ambient synthesizerpartijen op de achtergrond, elektronische beats die in enkele songs opduiken en bijdragen op cello van Raphael Weinroth-Browne. Met name het gevoelige spel van de cellist die we van Leprous kennen, zorgt voor extra diepte en emotie. Het geheel is met veel toewijding en oog voor ieder detail gecomponeerd, geproduceerd, gemixt en gemasterd.
Dit is toegankelijke, licht progressieve muziek die erom vraagt met aandacht beluisterd te worden. Als je er oppervlakkig naar luistert, bekruipt je een gevoel van herhaling van hetzelfde trucje. De nummers zijn namelijk veelal hetzelfde opgebouwd. Wie moeite doet om de details te horen, ontdekt veel meer verschillen en wordt bovendien meegesleurd in de belevingswereld van de muzikanten. Het heeft niet zo heel veel zin om individuele tracks eruit te pikken, al zijn Fallen From Heart, Let It Hurt en Leaving lichte uitschieters. Maar ook met Cold en het instrumentale titelnummer is het heerlijk wegdromen.
Nectar is een album waar je stil van wordt. Het is een intieme collectie songs die intrigeert, een kalme plaat die net als de vorige veel indruk maakt vanwege de professionele zorgvuldigheid. Dus doe het licht uit, zet een koptelefoon op, sluit je ogen en geniet ruim drie kwartier lang van dit innige en openhartige epos.
Tracklist:
1. Fallen From Heart
2. Taper
3. Neverending
4. Let It Hurt
5. The One
6. Leaving
7. Cold
8. Better Days
9. Closer
10. Nectar
