Enquête

Populaire bands teren veelal op succesalbums van jaren geleden. Van welke, uit 25 door ons geselecteerde ‘grote’ bands, vind je het recentste studio-album het meest bevredigend?

AC/DC - Power Up [2020]
Alice Cooper - Road [2023]
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream [2023]
Bring Me The Horizon - Post Human: Next Gen [2024]
Deep Purple - =1 [2024]
Def Leppard - Diamond Star Halos [2022]
Disturbed - Divisive [2022]
Dream Theater - Parasomnia [2025]
Five Finger Death Punch - Afterlife [2022]
Iron Maiden - Senjutsu [2021]
Judas Priest - Invincible Shield [2024]
Korn - Requiem [2022]
Linkin Park - From Zero [2024]
Metallica - 72 Seasons [2023]
Nightwish - Yesterwynde [2024]
Opeth - The Last Will And Testament [2024]
Ozzy Osbourne - Patient Number 9 [2022]
Porcupine Tree - Closure / Continuation [2022]
Rammstein - Zeit [2022]
Sabaton - The War To End All Wars [2022]
Scorpions - Rock Believer [2022]
Slipknot - The End, So Far [2022]
Tool - Fear Inoculum [2019]
Volbeat - Servant Of The Mind [2021]
Within Temptation - Bleed Out [2023]

[ Uitslag | Enquêtes ]

    2 april:
  • Bridear en Lords Of The Trident
  • Kai Hahto
  • Social Distortion en The Bellrays
  • The Raven Age en Disconnected
  • 3 april:
  • Frog Leap
  • Very 'Eavy Festival
  • 4 april:
  • Greenleaf, Gnome en High Desert Queen
  • Very 'Eavy Festival
  • 5 april:
  • Grindhoven XII
  • Salacious Gods, Oerheks en Nubivagant
  • Your Highness, Mould, The Fifth Alliance en LowMad
  • 6 april:
  • Anneke van Giersbergen
  • Benediction, Jungle Rot en Master
  • Thundermother, Cobra Spell en Vulvarine
  • 7 april:
  • And So I Watch You From Afar en Scaler
  • 8 april:
  • Save Face
    2 mei:
  • Mike Tramp's White Lion
  • RedHook en Comastatic
  • Temple Fang en Mojo & The Kitchen Brothers
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aleksi Sihvonen (Medicated) - 41
  • Coen Janssen (Epica) - 44
  • Daniel Droste (Ahab) - 45
  • Giuseppe Spanò (Daedalus) - 49
  • Markus Vanhala (Malpractice) - 44
  • Phil Demmel (Machine Head) - 58
  • Richard Loudin (Monolithe) - 51
  • Sascha Gerstner (Helloween) - 48
  • Tim Grose (Lord) - 55
Review

Battle Beast - Circus Of Doom
Jaar van release: 2022
Label: Nuclear Blast Records

 -

Het Finse sextet Battle Beast is met Circus Of Doom toe aan de zesde langspeler. De band begon ooit met stevige, aanlokkelijke heavymetalsongs met een traditionele inborst, maar is door de jaren heen een meer symfonische richting ingeslagen. Beide periodes hebben prachtige nummers voortgebracht die elkaar prima aanvullen. Het algehele geluid heeft altijd al sterk op ruigere popmuziek geleund. Dat is op Circus Of Doom niet anders.

Het levert rijkelijk versierde tracks op vol bekend klinkende structuren met melodieën die snel pakken. Vooral dat laatste is indrukwekkend, want de groep komt elk album weer op de proppen met beklijvende songs. Het epische titelnummer vormt daar geen uitzondering op. Met invloeden van onder meer Nightwish, zoals orkestrale elementen, koorzang en een melancholische melodie (met daarin een hoofdrol voor het keyboard- en keytarspel van Janne Björkroth), overtuigt het zestal moeiteloos. Datzelfde geldt voor het Sabaton-achtige Wings Of Light en het bombastische Master Of Illusion, dat dankzij de tweede stem doet denken aan oudere Battle Beast-tracks.

Diverse instrumentale elementen springen in het oog, bijvoorbeeld tijdens kortstondige gitaar- en keyboardsolo's. Hier en daar zijn er strijkerspartijen om het geheel aan elkaar te binden en om songs een emotionelere lading te geven. Dat werkt bijzonder goed in het grootse Eye Of The Storm, waarin instrumentatie en zang elkaar perfect aanvullen. Zangeres Noora Louhimo heeft een heerlijke rauwe rand in haar stem en gaat gedurende deze track steeds wilder zingen, wat perfect past bij het ruige karakter van de track. De zangeres, die wel wat weg heeft van Bonnie Tyler, lijkt elk album beter te presteren.

Het is echter ook deze track die de pijnpunten van dit album, en misschien ook wel het huidige Battle Beast, blootlegt. Terwijl Eye Of The Storm in met name de coupletten en bruggen steeds wilder en ruiger wordt, gaan de scherpe randjes er tijdens het refrein weer af. De song ontwikkelt zich, maar het refrein blijft eender en lijkt op knip-en-plakwerk. Na verloop van tijd gaat dat storen of doet het verlangen naar een rauwer geluid dat meer past bij de sterke, dramatische melodieën waar het album bol van staat. Het geheel klinkt gelikt en buitengewoon uitgebalanceerd met effecten op precies de juiste plaatsen, solo's waar deze moeten, maar langzamerhand bekruipt het gevoel dat er iets mist. Iets van de gitaaragressie van vroeger bijvoorbeeld, want op de solo's na, bestaat het meeste gitaarwerk uit niet meer dan simpele, begeleidende riffs en volgt de instrumentatie te vaak de melodie van de zanglijnen.

De prima productie ten spijt, klinken sommige effecten en keyboardpartijen zelfs wat plastic en goedkoop. Dit zijn bijvoorbeeld de vreselijke, doch welgeplaatste bellen tijdens The Road To Avalon. Het is soms als opgepompte versies van de muziek van Bonnie Tyler of Alphaville. De variatie aan effecten, diverse instrumentale details en rijkelijke instrumentatie kunnen niet verbloemen dat de aangename en bijzonder pakkende songs soms niet zo heel veel om het lijf hebben. Zeker wanneer er her en der wat wringende en gezochte overgangen en eindes hun intrede doen (Where Angels Fear To Fly, The Road To Avalon).

Dat laatste klinkt vrij negatief, maar na zes platen weet je wat je van Battle Beast en soortgelijke acts als Sabaton, Beast In Black en Powerwolf kunt verwachten. Het is ietwat voorspelbare, eenvoudig te verteren muziek die prima pakt en leunt op buitengewoon fijne melodieën. Het grootste euvel van Circus Of Doom is dat er soms gegrepen wordt naar goedkope oplossingen, terwijl je even daarvoor fantastische songs voorgeschoteld hebt gekregen. Daarnaast mag het allemaal wel een tandje ruiger. Dat de band dat laatste prima kan combineren met het moderne geluid bewijzen onder andere Master Of Illusion en Armageddon. Uiteindelijk is Circus Of Doom een aangename plaat die veel luisteraars een plezier zal doen, maar ook een album waarop het zestal op veilig speelt.

Tracklist:
1. Circus Of Doom
2. Wings Of Light
3. Master Of Illusion
4. Where Angels Fear To Fly
5. Eye Of The Storm
6. Russian Roulette
7. Freedom
8. The Road To Avalon
9. Armageddon
10. Place That We Call Home

Score: 76 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 21 januari 2022

Meer Battle Beast:

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.