Jon N�dtveidt mag dan niet meer onder ons zijn, de geest van de legendarische frontman van de melodieuze blackmetalformatie Dissection waart nog steeds onmiskenbaar rond. De combinatie van sfeervol, harmonieus gitaarwerk en omineuze, ijskoude melodielijnen, die de black metal van de band typeert, vindt nog steeds gretig navolging � met Watain en Unanimated als belangrijkste vertegenwoordigers. Ook het Zweedse Netherbird bevaart dezelfde donkere wateren. De band gaat al een tijdje mee � het debuutalbum The Ghost Collector stamt uit 2008 � maar veel bekendheid heeft het kwintet uit Stockholm nog niet weten te vergaren.

Met het in 2019 verschenen, vijfde album Into The Vast Uncharted komt daar langzaam verandering in. De plaat verschijnt via het in blackmetalkringen gerespecteerde Eisenwald, geen label voor beginnelingen. Op de opvolger Arete horen we een band die zijn sporen heeft verdiend. De plaat bevat acht goede composities (zeven als we het korte intro buiten beschouwing laten), die met veel zelfvertrouwen worden gebracht. Naast Dissection zijn ook invloeden van Naglfar duidelijk aanwezig. Met name de felle, giftige zanglijnen van Nephente (Johan Fridell) herinneren aan de verbeten strot van Kristoffer W. Olivius.

Na het inleidende �me Damn�e trapt Netherbird overtuigend af met Towers Of The Night, dat is opgebouwd rondom een krachtige, melodieuze leadgitaar en een solide drumritme. Het als single uitgebrachte Void Dancer begint met donker en sfeervol akoestisch getokkel (zelfs een tikje Shining-achtig), om al snel uit te monden in een festijn van melodieuze jarennegentigriffs met een epische ondertoon. Het middengedeelte van Arete is echter het sterkst. Zowel Infernal Vistas als Carnal Pentiment zijn enorm krachtig. De opbouw van deze tracks � en de epische zanglijnen in combinatie met de gevaarlijk catchy riffs - herinnert aan het briljante Hrimthursum-album van Necrophobic. Vierentwintigkaraats krakers dus, waarop helemaal niets valt af te dingen.

Over de gehele linie is Arete vooral een consistent en prettig klinkend album. De band beroept zich nergens op onnodige opsmuk, maar levert acht sterke nummers in een kleine drie kwartier, voorzien van een prima, transparante productie. De laatste nummers houden het torenhoge niveau weliswaar niet helemaal vast, maar zijn ook zeker geen simpele opvulling. De melodieuze maestro�s Tobias Jacobsson en Pontus Andersson strooien ook hier immers met zeer prettige, donkere melodielijnen. De prima, transparante productie draagt eveneens bij aan het luistergenot. Kortom: Arete is een plaat waar deze band mee kan thuiskomen.

Tracklist:
1. �me Damn�e
2. Towers Of The Night
3. Void Dancer
4. Infernal Vistas
5. Carnal Pentiment
6. Mystes
7. The Silence Of Provenance
8. Atrium Of The Storm