Untrue is het derde album in slechts vier jaar tijd voor de Amerikaanse progressieve metalband Black Sites. Het trio uit Chicago onder leiding van zanger en gitarist Mark Sugar heeft vooral indruk gemaakt met Exile uit 2019. Aan Untrue de moeilijke opgave om dat succes te evenaren. Hoewel Sugar, gitarist/zanger Ryan Bruchert en drummer Gary Naples het met zijn drien moeten rooien, klinkt Black Sites als een stevige muur van geluid. De muziek heeft zijn wortels in het geluid van traditionele jarentachtigmetal, is verder doorspekt met invloeden uit de jaren negentig met een fijne groove en kent zoals gezegd progressieve kanten. Hier en daar doet het aan een uitgeklede en compacte versie van Dream Theater en Queensrche denken.
Hoewel de opzet van de songs vrij groots is, zorgen de heren ervoor dat de melodien behapbaar en klein blijven. Untrue voelt met regelmaat intiem en persoonlijk aan. Sugar en zijn mannen leiden je met aantrekkelijke melodien en ietwat duistere zang naar hun wereld van technisch begaafd spel vol inventieve gitaarloopjes en onverwachte drumuitspattingen. Het knappe van het geheel is dat de song altijd centraal staat tijdens de wilde, instrumentale escapades. Nummers worden kundig opgebouwd en bevatten veel detail en variatie, waardoor het weinig moeite kost om geboeid te blijven luisteren. De muzikale details schitteren in de heldere productie en mix, al is deze minder ruw dan die van Exile. Bovendien is de muzikale richting van het drietal gewijzigd naar een melodieuzer en progressiever geluid, dat minder invloeden bevat uit de jaren negentig en nul.
Een van de hoogtepunten is Lost Tribes, dat opent als een traditionele rocksong, maar zich gedurende de speelduur van vierenhalve minuut blijft ontwikkelen. Dankzij de heerlijke groove grijpt het nummer direct. They Eat Your Young heeft het karakter van een opgepompte progtrack uit de jaren zeventig, terwijl de groep zich kwetsbaar opstelt tijdens de ingetogen, akoestische opening van Nocturne / Everything Went Black, dat meer indruk maakt dan het afsluitende White Ashes, waarin datzelfde trucje nog eens wordt herhaald. Hoewel het geen grote misstap is, is laatstgenoemde het enige nummer dat minder wil beklijven en ietwat buiten de boot valt bij het energieke overige materiaal.
Het derde album van Black Sites stelt niet teleur en is interessant voor liefhebbers van melodieuze metal met een progressieve inborst. Wellicht dat de gewijzigde muzikale richting fans van het eerste uur tegen de borst stoot. Black Sites is als relatief nieuwe band echter nog volop in ontwikkeling en het is duidelijk dat de heren hun muzikale grenzen en interesses grondig verkennen.
Tracklist:
1. Sword Of Orion
2. Call It By Its Name
3. Lost Tribes
4. Echo Of A Lie
5. The Worst Of Us
6. Nocturne / Everything Went Black
7. They Eat Their Young
8. White Ashes
