Persoonlijk weet ik niet echt wat ik met dit album aan moet van deze Spaanse band. De muziek is vrij rustig en veelal melodieus, maar daarover heen is toch een zanger bezig die de inspiratie uit de black metal lijkt te halen. Het is niet altijd even passend, maar vanwege deze vreemde samensmelting van melodieuze hard rockende metal en death/black metal , heeft The Heretic natuurlijk wel een vrij eigen geluid. Een aantal keren zijn er ook blastbeats te horen zoals in het gave Shake of Fever, maar meestal leunt de muziek vrij zwaar op melodieuze gitaarriedels en pakkende keyboardstukken.

Op het eigenlijke album staan 10 tracks, maar op mijn versie waren ook enkele live tracks toegevoegd en dat bracht de speelduur al gauw tot langer dan een uur muziek. Zeker niets mis mee, want eigenlijk ben ik best te spreken over deze band. Het mengsel tussen verschillende stijlen is verfrissend en hoewel soms bands als (de vroegere) In Flames (vooral in het nummer The Hate Revolution 2002 A.D. )en Dark Tranquillity door m'n hoofd schieten, blijft de band een eigen geluid houden.
Ook de invloeden uit de traditionele Spaanse muziek worden niet geschuwd, het intro bestaat uit een vrolijk melodietje gespeeld in op een gitaar in Spaanse stijl.
Dankzij de songtitels vermoed ik soms gewoon met een vrolijke punk band te maken te hebben die voor de grap een metal cd heeft opgenomen. Wat wil je ook met titels als Have a Nice Day! of Diesel Motor Soul. Toch kennen de meeste nummers op het album ook de nodige melancholie en de zang voelt tijdens de simpelere opgewekte stukken als een harde stoot in het gezicht.

Echt een cd dus die je niet na ��n keer luisteren al goed kan beoordelen, maar een zeer speciaal album waar veel aandacht aan is besteed en dat ook redelijk wat tijd nodig heeft om op de luisteraar in te werken. De live songs zijn ook van een prima niveau en daar is ook nog een clean zanger te horen met een goed in het gehoorliggende stem, zoals in het pakkende False Idol.
Het mag dan allemaal wat klinken alsof de band zwaar toegankelijk is, maar dat is dus niet zo. De band is wellicht te hard (dankzij de zang) voor de fans van melodieuze metal en weer te lief voor de fans van extreme metal. The Heretic heeft alvast niet voor de makkelijkste weg gekozen , maar ze hebben mij met hun verfrissende , licht progressieve geluid laten horen dat de grenzen van genres in de metal nog immer verlegd kunnen worden. Neem daarbij dat de productie uitstekend is en het artwork ook nog eens goed is verzorgd. Een goed bewijs dat simpliciteit en hier en daar complexiteit , prima samen kunnen gaan. Eerst even luisteren , raad ik u aan!

1. The Rollercoaster Suite
2. Love's as Dreadful as Death
3. Diesel Motor Soul
4. Dead Hearts in Living Men
5. Have a Nice Day!
6. Shake of Fever
7. The Hate Revolution 2002 A.D.
8. Eden in Venom
9. Atom
10. Karmic Wheel 2.0

Live Bonus Tracks
11. Nocturnal Guest
12. False Idol
13. Earth of Untruth
14. Era
15. Human Nature