Chez Kane kan haar geluk niet op de laatste tijd. De zangeres van Kaned, waarin ook haar twee zussen zingen, heeft medio maart haar debuutalbum via Frontiers Music op de markt gebracht. Dat leverde heel veel positieve reacties en aandacht op. Hoewel veel aandacht terecht naar haar uitgaat, is het Danny Rexon, gitarist en zanger van de Zweedse band Crazy Lixx, die haar scoutte, de nummers schreef en het album produceerde.
Beide muzikanten zijn groot fan van de melodieuze rock en metal van de jaren tachtig. Kane, zelf een kind van de jaren negentig, heeft die liefde van haar vader, die haar een Def Leppard-album liet horen. Joe Elliott is mede daardoor een voorname inspiratiebron. Daarnaast hoor je invloeden van Pat Benatar, Janet Gardner, Sandi Saraya, Joan Jett en Bon Jovi terug in de catchy, melodieuze rocksongs.
Iets meer dan de helft van de nummers is veelal gebaseerd op gitaarwerk. In Better Than Love het kalmere Defender Of The Heart, het minder opvallende Die In The Name Of Love en afsluiter Dead End Street leiden de toetsenpartijen echter de dans. De ene keer doet de instrumentatie denken aan Def Leppard en I Want It All van Queen (All Of It), het volgende moment aan Everything About You van Ugly Kid Joe (Rocket On The Radio) of Its My Life van Bon Jovi (Ball N' Chain). Andere namen die in gedachten opkomen, zijn Foreigner, Status Quo, Kiss, Eric Clapton, Mtley Cre en Bonnie Tyler. Zo heeft iedere track een andere vibe. Samen vormen ze echter een prima vloeiend geheel.
Werkelijk alle tracks staan als een huis. De nummers zelf en de professionele uitvoering ervan hebben een energiek en opbeurend karakter. Het tempo ligt rond de middelste regionen. Het rockt, het swingt en luistert heerlijk weg. Veel verrassingen zijn er niet, al gaat saxofonist Jessie Molloy mee in de euforie met een solo in de overtuigende openingstrack. In Dead End Street komt het saxofoonspel weer even terug, maar daar had beslist meer mee gedaan mogen worden in die afsluitende track, die samen met Die In The Name Of Love wat gematigder is dan de rest.
De compacte composities staan uiteraard in dienst van de zang van de frontdame uit Wales. De compacte songs zijn haar op het lijf geschreven. Haar melodieuze zang ligt zeer prettig in het gehoor. Of het nu de bijna radiovriendelijke nummers zijn (zoals Die In The Name Of Love) of de snelle Kiss-achtige rocker Midnight Rendezvous, ze kwijt zich indrukwekkend van haar taak. Ook de achtergrondvocalen, die regelmatig een soultouch toevoegen, zijn uitstekend uitgewerkt.
Er is eigenlijk weinig negatiefs te melden over dit debuut, of je moet het gebrek aan originaliteit al aan willen voeren. Soms liggen de invloeden er wel dik bovenop. Een legitiem punt van kritiek derhalve, maar Rexon en Kane gaan niet voor de originaliteitsprijs. Ze willen de melodieuze rockwereld verrijken met fijn rockende nummers en dat is ze uitstekend gelukt. Een dikke pluim voor Rexon, Chez Kane en iedereen die betrokken is geweest bij de totstandkoming van dit album.
Tracklist:
1. Better Than Love
2. All Of It
3. Rocket On The Radio
4. Get It On
5. Too Late For Love
6. Defender Of The Heart
7. Ball N' Chain
8. Midnight Rendezvous
9. Die In The Name Of Love
10. Dead End Street
